Dag 4719: Kak

Foto uit het Barbie boek van Billy Boy

Foto uit het Barbie boek van Billy Boy

Als ik deze dag moest voorzien van een predikaat, zou het kak zijn. Niet verschrikkelijk, afschuwelijk of ellendig, maar vooral een dag met teleurstellingen. Zo bleek al vroeg in de ochtend dat het weer mis was met de IKEA bestelling. Aanvankelijk zouden ze op 2 november komen, een afspraak die ze zonder opgaaf van redenen plotseling veranderden in 8 november, vandaag dus. Ronald keek online hoe laat ze zouden komen en toen bleek de order niet eens ingepakt te zijn.

Hij ging bellen, ik nam mijn toevlucht tot Twitter. Uiteindelijk werd mij de beste deal aangeboden: bezorging op de elfde van de elfde en een tegoedbon. Maar we juichen niet te vroeg natuurlijk. Zien is geloven en per slot van rekening hebben we dus al twee keer voor niks zitten wachten. Vorige week had Ronald ons matras al bijna naar de stort gebracht terwijl de nieuwe er nog niet eens was. Nu zit ik me al dagenlang te verheugen op het vullen van de Billy’s terwijl ik moet uitkijken dat ik niet struikel over de stapels boeken in de werkkamer.

Om twaalf uur ging ik naar de kapper. Daar ging alles goed hoor. Mijn coupe is gelukt en dat de prijzen per 1 november zijn verhoogd, vond ik ook net zo erg. Nu ga ik es weken nadenken over een ander kapsel, want ik wil het graag nog wat korter. Zoals gewoonlijk maakte ik gelijk een nieuwe afspraak en toen zei mijn kapster opeens dat het dan de laatste keer was omdat ze dan gaat werken in een praktijk voor orthodontie. Ontzettend leuk voor haar, maar ik was zo gewend aan haar en ze is ook nog eens erg aardig. Kakmoment twee.

Toen las ik in de krant over de dood van Ken Drollenkop. Zo heette die man niet echt. Die bijnaam werd misschien wel een halve eeuw geleden bedacht door mijn vader. De echte naam van de man die vroeger regelmatig op de televisie was, zet ik hier niet neer. Stel je voor dat zijn familie op internet gaat zoeken of er mensen zijn die herinneringen aan hem hebben. Die hoeven niet te weten dat mijn vader vond dat hij op de vriend van Barbie leek, maar dan net iets anders. Nou, mijn broers en zussen wisten nog precies wie die man was.

We waren geen fan of zo, maar hij deed ons wel denken aan een leuke jeugd. Net als Swiebertje, Rikkieen Slingertje, de Fabeltjeskrant enTopPop. Als er mensen doodgaan, hebben we toch het allerliefst dat ze heel erg oud zijn geworden. Ouder dan tachtig in ieder geval- dan kunnen we de hoop koesteren dat ons ook nog wat jaartjes gegund zijn. Althans zo werkt het voor mij. Straks ga ik maar naar een serie kijken om mijn zinnen te verzetten.

4 gedachten over “Dag 4719: Kak

Laat een reactie achter op Linda Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *