Dag 4729: Tutoyeren

IMG_20221118_160717

Als je mijn leeftijd hebt bereikt, zeggen onbekenden meestal u en mevrouw tegen je. Dat is natuurlijk heel netjes en beleefd, maar ik moet er eerijk gezegd nog behoorlijk aan wennen. Net zoals ik het heel gek vond dat ik mama genoemd werd. Als ik met Mika ergens was waar nog meer kinderen rondliepen, keek ik iedere keer om als iemand mama! riep. Dat was geen doen, dus verzocht ik mijn kind me gewoon bij mijn voornaam te noemen.

Alleen tegen vrienden van Mika zeg ik meteen dat ze me geen mevrouw hoeven te noemen, de rest van de mensheid mag lekker zeggen wat er in het hoofd opkomt. Maar ik vind het wel erg leuk als ik op straat loop en de kinderen van een vriendin tegenkom die heel enthousiast Hallo Ellen! roepen. Dan voel ik me echt gezien en weet ik dat ze het tegen mij hebben en niet een andere vrouw op straat.

Vorige week kocht ik een OV dagkaart toen ik naar de oogkliniek ging. Tegen het middaguur was ik weer terug in mijn woonplaats. Nog steeds zag ik bijna niets, dus ik was niet van plan die dag nog even ergens heen te gaan. Dus zette ik mijn kaartje op een randje van de oplaadautomaat en ik maakte er een foto van. Geen idee waarom. Misschien om er een keertje iets ver te schrijven?

Terwijl ik mijn telefoon opborg, zag ik een jongen richting de andere automaat lopen. Direct pakte ik het kaartje en vroeg ik of hij het kon gebruiken. Weet je het zeker?  vroeg hij. Toen ik aangaf dat het heus zo was, zei hij heel blij Dank je wel! Jeetje, dat was een hele tijd geleden dat ik spontaan getutoyeerd werd. Hij zal wel heel blij zijn geweest dat hij wat geld kon besparen dat hij niet eens goed had gekeken. Of hij moest ook naar de oogkliniek.

5 gedachten over “Dag 4729: Tutoyeren

  1. Linda

    Dat ge- mevrouw vind ik ook een dingetje hoor…Bas en Mandy zeggen vaak Lin, maar dat is ontstaan als geintje van Mandy en nu doen ze het nog en vind t wel grappig..mama zeggen ze ook hoor…wat fijn dat je iemand blij hebt kunnen maken…

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Tegenwoordig zit iedereen mevrouw tegen me en dat is best wennen. Mika is wel de enige die me mama kan noemen, want hij is mijn enige pratende kind.

      Reageren
  2. Myrna

    Lindsey heeft me sinds ze kon praten Myrn genoemd.
    Sinds ze uit huis is eigenlijk niet meer.
    Tyler heeft me nooit bij naam genoemd.
    Ik vond het wel leuk. Zo lang mijn kids respect voor me hebben mogen ze me noemen zoals ze willen.

    Reageren

Laat een reactie achter op Pippi Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *