Soms zijn de theezakjesvragen een beetje simpel. Ach, misschien kan je op het werk bij de koffiemachine of thuis uitbuikend op de bank wel proberen er een diepgaand gesprek over te voeren, maar ik denk toch dat de meeste mensen hetzelfde antwoord geven. Je moet ze natuurlijk (nog) wel hebben, maar waarschijnlijk zal het merendeel zeggen dat dat mama of de kinderen zijn.

Dan moet ik toch wel even verder nadenken hoor, want er zijn nog meer mensen voor wie ik heel veel zou doen. Voor mijn moeder kan ik niets meer betekenen, maar voor Mika vang ik wel een kogel op. Ronald zeggen dat trouwens allebei: als er iemand met een schietgeweer voor ons staat en we moeten kiezen tussen het leven van het kind en dat van onze wederhelft, wijzen we naar de ander. Zonder enig schuldgevoel.

Maar als het geen kwestie van leven of dood is, zijn er wel meer mensen voor wiens welzijn ik zou liegen en bedriegen. Meineed plegen is ook geen enkel probleem als ik hiermee kan voorkomen dat iemand van wie ik hou schade oploopt. Mijn moeder vindt dit vast niet leuk om te horen, want ze heeft me goed opgevoed. Maar voor haar zou ik mijn ziel aan de duivel verkopen.