Echt lollig vond ik dat niet. Stond ik on een onverlicht park met een balletje te gooien zonder te kunnen zien of het ding niet in de viezigheid terechtkwam. Dotje had er geen enkele moeite mee, maar ik stond toch stiekem naar mijn warme bed te verlangen.

Maar goed, ik doe alles voor mijn (honden)kinderen. Fluffy en Popje gaan net zo lief na tienen wandelen, net als hun andere broers. Apollo daarentegen vindt het wel fijn om vroeg weg te gaan. Daar ben ik mee begonnen toen hij hier kwam. Want het was om acht uur nog koel.

Een paar maanden geleden zat ik weer een beetje te mopperen omdat het vroeg donker en laat licht werd. Dom, want daar heb ik absoluut geen invloed op. Maar goed, ik baalde ervan dat het nog lang zou duren voordat we de ochtendwandeling bij daglicht konden maken.

Nou, dat valt toch reuze mee. Apollo doet zijn eerste plas gewoon in de tuin en we gaan de deur uit als het al licht is. Op een gegeven moment was dat om half negen, maar vanochtend liepen we al om vijf over acht op straat. Laten we hopen dat we de komende zomer niet meer om half zeven weg hoeven.