Dag 4836: Stereotoren

Mijn liefde voor muziek heb ik voornamelijk van mijn vader. We hadden veel vinyl in huis, hij nam TopPop op met een bandrecorder en hij leende regelmatig langspeelplaten van collega’s. Hij had ook een mooie stereo installatie en daar mochten de kinderen ook gebruik van maken.

Dat was in de tijd dat kinderen geen televisietoestellen op hun kamer hadden. We hadden ook maar één stereotoren in huis. Die stond beneden en daarnaast stond een comfortabele stoel. Daar heb ik heel wat uren in doorgebracht, luisterend naar muziek.

Inmiddels heb ik natuurlijk zelf een installatie in mijn werkkamer. Er staat nog een DVD speler bovenop, maar ik heb geen televisie op die kamer. Nog steeds niet. Dat wil ik niet eens, want ik ben het liefst beneden bij de honden. Muziek luisteren doe ik wel als ik aan het strijken ben.

Maar eigenlijk heb ik die stereotoren helemaal niet meer nodig. Een LP moet je na een half uur omdraaien, cassettebandjes lopen toch altijd vast en ik luister nooit naar de radio. De CD wisselaar is wel handig, maar niets kan op tegen Spotify met afspeellijsten van wel zes uur.

Misschien zou ik alles naar een kringloopwinkel kunnen brengen, want tegenwoordig heb ik genoeg aan een smartphone en mijn geliefde Flip. Toch hou ik mijn stereotoren. Want het doet me zo denken aan vroeger. Aan de tijd dat ik muziek ontdekte en mijn smaak ontwikkelde.

Destijds luisterde ik naar de radio, keek ik naar muziekprogramma’s op de televisie en kocht ik platen. Nu lees ik weleens iets in de krant over mij onbekende artiesten en dan ga ik gelijk zoeken op Spotify. Het gaat allemaal zo makkelijk- er zijn geen echte ontdekkingstochten voor nodig.

Vroeger fietste ik naar de stad om een LP te kopen en als ik thuis was, zette ik ‘m meteen op. Dan hoorde ik nummers die ik nog niet kende en nog steeds wil ik muziek in de door de artiest bepaalde volgorde horen. Als ik een nummer van Fleetwood Macs Rumours hoor, weet ik wat de volgende LP track is.

6 gedachten over “Dag 4836: Stereotoren

  1. chucky1012

    Zo mooi en een tijd was dat met dit.
    Ik had een radio van hout met draai knoppen en schuif dingen.
    Laten had ik een draagbare soort master blaster waar je de boxen ervan los kan halen en ietsje verder weg kan zetten de snoeren waren niet lang genoeg.
    Met een dubbele cassette deck en dan de muziek van de soul show opnemen en dat uur erna het hele uur een mix. maar songs opgenomen van candle light wel zonder geklets maar wat een uitdaging was dat want je moest met de handen bij de knoppen blijven om dan op tijd op pauze te drukken.
    Zo een set als die van jou daar had ik geen s=centen voor want ik had een brommer en ging shoppen en stappen.
    Hihihi
    Heb nu een stereotoren waarop ik cassettebandjes kan afspelen, platen kan draaien en met een radio.
    Maar ook waar ik met een usb muziek van kan afluisteren.

    Xoxo

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      We hebben zoveel gemeen! Ook ik ben altijd gek geweest op muziek.En ik luisterde ook graag naar de show van Ferry Maat. Dat was echt heel bijzonder in die tijd. Wij namen ook muziek op van de radio. Ik zie me nog zitten met mijn vingers op de record-knop.
      De stereotoren op de foto is van de laatste jaren hoor.Vroeger had ik daar geen geld voor. En mijn vader had een goede, net als mijn vriendjes 🙂 Nu heb ik er eentje helemaal voor mezelf.
      Zo leuk om jouw herinneringen te lezen!
      xoxo

      Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Dat waren nog eens tijden. Je draaide een LP integraal en af en toe maakte je een mixtape. Heel anders dan die Spotify afspeellijsten.

      Reageren

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *