Dag 4866: Afgeleid.

Vanochtend moest ik weer naar de huisartsenpraktijk voor de driemaandelijkse bloedtest. Daar zie ik altijd als een berg tegenop. Vaccinaties zijn prima, maar degene die bloed uit mijn lichaam wil halen, jaagt me meer angst aan dan een clown. Bijna dan.

Ze is ontzettend aardig, de assistente die mij van twee buisjes bloed moet afhelpen. Als ik met haar meeloop, moet ik me inhouden om niet hard weg te rennen. Dat kan natuurljk niet, want ik ben tenslotte geen klein kind meer. Helaas, ik kom niet weg met een kleinprikje in de vinger.

Als ik in de stoel zit, begin ik een beetje ongemakkelijk heen en weer te schuiven. Dat ding dat om mijn bovenarm gegespt wordt, zorgt voor een verhoogde bloeddruk. Direct kijk ik dan de andere kant op. En ja, het is een fel prikje. Kon ik maar zeggen dat het pijnloos was.

Gelukkig werd me gevraagd om aan iets fijns te denken. Aan de vakantie misschien? Kon ik gaan uitleggen dat dat wat moeilijk was met drie honden, waaronder eentje die bejaard is. Maar het is wel een vraag die voor afleiding zorgt. Over mijn hondenkinderen praat ik graag.

Net had ik verteld dat ik drie voormalige straathonden heb, twee uit Rusland en eentje uit Spanje, toen het klusje al geklaard was. Op dat prikje na was het echt niet naar geweest. Toch rende ik terug naar de auto toen ik de vervolgafspraak gemaakt had. Op naar mijn schatjes!

10 gedachten over “Dag 4866: Afgeleid.

  1. chucky1012

    Ah gossie ja wat zal jij blij geweest zijn dat je weet thuis was.
    Ik ben niet bang voor dit soort dingen.

    Xoxo

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      De meeste mensen vinden het geen probleem- alleen ik word helemaal beroerd. Hopelijk is de volgende keer nog ver weg.
      xoxo

      Reageren
  2. Linda

    Altijd goed om over je schatjes te praten, slim van haar om zo te werk te gaan…goed gedaan, El. ๐Ÿ™‚

    Reageren
  3. Cindy

    Vervelend voor je! Heb er gelukkig geen last van. Ben zelf erg lastig te prikken. Moest recent ook bloed laten prikken. 1e vrouw lukte het niet, mijn aderen zijn bijna niet te vinden. 2e vrouw erbij, die lukte het ook bijna niet. Uiteindelijk probeerde ze het in de onderarm richting de pols. Lukte ook niet, uiteindelijk toch een ader (tje) gevonden aan binnenkant elleboog. Zijn 15 minuten met me bezig geweest, en al die tijd zit ik er met mijn neus bovenop om mee te kijken.

    Reageren

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *