
Nu mijn moeder er niet meer is, kan ik gerust vertellen dt zij ooit een kinderwagen met baby voor één van deze winkels heeft laten staan nadat ze boodschappen had gedaan. Het is allemaal goedgekomen. Het kind is niet gestolen of verwisseld. Wij mochten trouwens al vroeg zelfstandig naar de winkels als mama het druk had. Dan werden we op pad gestuurd met een portemonnee met een boodschappenlijstje erin. Ook dat is altijd goed gegaan.
Inmiddels zijn veel winkels verdwenen. Ook de fijne slagerij met die vriendelijke Gerard van wie we stukjes worst kregen. Toen hij allang weg was, ging ik er eens beleg halen in opdracht van mijn moeder. Haal maar wat, zei ze terwijl ze me haar portemonnee in de handen drukte. Maar ik had geen idee wat ik moest kopen. Je moeder neemt meestal hausmacher en achterham. Dat vinden de kleinkinderen lekker, wist een mij volkomen onbekende verkoopster me te vertellen. Zonder dat ik me netjes voorgesteld had.
Er zijn veel herinneringen die naar boven komen als ik deze foto zie. Zoals de enorme drukte op zaterdagochtend in de winkel van de bakker. De lekkere bosbessen- of bramensnoepjes die de drogist verkocht. De kinderen van de supermarkteigenaar, het vriendelijke winkelmeisje van de drogisterij wier naam ik nog altijd niet vergeten ben. Allemaal onderdeel van een geweldige jeugd.
Zulke herinneringen vergeet je nooit en koester ze.
Xoxo
Er zijn nog meer mooie herinneringen aan dit kleine winkelcentrum. Die zal ik later eens opschrijven.
xoxo
Heerlijk hè…allemaal herkenbaar, op pad om een boodschapje te doen..fijn dat je zo’n mooie jeugd hebt gehad.