In de achtertuin ligt er inmiddels een soort roze tapijt van magnoliabloesem. Nu ziet het er nog redelijk mooi uit, maar straks wordt alles bruin. Het heeft urenlang geregend en als we eroverheen lopen, gaat het nog harder. We hebben helaas nog geen twee weken van de bloeiende magnolia kunnen genieten.

De witte stermagnolia is al helemaal kaal en de roze is hard op weg. Maar er zijn weer heel veel groene bladeren in aantocht, dus dat zal weer zorgen voor een fijn voorjaarsgevoel. Nu zitten we al uit te kijken naar een eventuele tweede bloei. Maar eerst gaat Ronald minstens eenmaal per dag vegen, want we willen niet uitglijden.

Nu de bloei van de magnolia gedaan is, krijgen we zin om de tuin op te knappen. Ronald staat weer klaar om naar een tuincentrum te gaan, ik laat hem liever de hand op de knip houden. Misschien dat we nog wat grassen kunnen gebruiken, maar ik heb een beetje genoeg van de zogenaamde vaste planten die we na de winter niet meer terug zien keren.

Dan zaai ik liever wat zonnebloemen in de voortuin en strooi ik in de achtertuin weer een bijenmix. Dit jaar met wat meer beleid, want voor je het weet, staan er weer weidebloemen van een meter hoog waardoor de rozen en azalea opeens onzichtbaar zijn. Echt veel plannen hebben we nog niet gemaakt.

Voorlopig laat de magnolia roze bloesems vallen en hebben we dus nog een beetje kleur in de tuin. Uit de borders halen we dat roze niet, want het camoufleert de modder nog een beetje. Binnenkort ga ik zonnebloempitten in kleine potjes stoppen zodat we in mei iets hebben om uit te zetten in onze zonnige voortuin. We hebben zin in het voorjaar!