Blaze was zo lief voor BAM. Er zijn wel meer foto’s waarop het lijkt alsof hij zijn broertje kussen geeft. We hebben deze twee tientallen keren samen uitgelaten. Ze waren altijd blij als ze samen in de auto zaten.

Zelden werd Blaze gelijk na de wandeling thuisgebracht. Hij bleef gezellig eten en ze gingen altijd even samen slapen.

Deze foto’s werden gemaakt op de eerste dag dat Blaze hier kwam logeren toen BAM uit huis was gehaald. Anderhalve dag heeft hij niets gegeten, want hij merkte wel dat er iets aan de hand was. Op de foto rechtsboven legt Ronald uit wat er was gebeurd. Later lagen ze samen te slapen op de bank.

Blaze sliep bij ons. Overigens lag hij hier ook als ik in de woonkamer naar opera’s en lekker harde muziek luisterde. Net als Dotje. Blaze sliep net als BAM iedere dag tot een uur of tien. Dat mis ik wel een beetje!

Strandwandelingen vond hij geweldig. Lekker veel aandacht van Ronald. Meestal gingen er twee tennisballen doorheen, want hij kauwde ze altijd kapot als hij er drie keer achteraan had gehold.

Ronald hield zoveel van Blaze dat hij zomaar de zee inliep om zwemles te geven. Het heeft niet mogen baten. Blaze heeft een stukje gezwommen, maar hij vond pootje baden genoeg.

Denk vooral niet Blaze hier een beetje zielig was. We waren de verjaardag van mama aan het vieren bij de Chinees en Blaze mocht mee. Hij kijkt een beetje beteuterd omdat wij gebedel niet beloonden. Maar hij had het die avond goed hoor. Hij werd geknuffeld door iedereen.

Halverwege de avond ging Ronald even met hem wandelen. Maar hij was net de hoek om toen Blaze verschrikkelijk begon te trekken. Hij wilde terug! Blaze was dan ook een geliefd neefje,

Kilometers heb ik met hem gelopen. Urenlang hebben we het dorp verkend. Met Blaze wandelen was een feest.

Vandaag heb ik blogs over Blaze gelezen. Mika was dol op dit broertje. Hij wilde zelfs dat Blaze bij hem kwam slapen. Dan liet hij zijn slaapkamerdeur open zodat Blaze naast hem kon kruipen. Een keer ben ik Blaze gevolgd. Mika sliep toen al, maar zodra hij voelde dat Blaze op bed kwam, sloeg jij een arm om zijn broertje heen.

Dat vond ik zo ontroerend om te zien. Blaze was een echte therapiehond. Hi is geboren om mensen en honden te helpen, Hij heeft ons hele gezin bijgestaan. Hopelijk hebben wij ook iets voor hem kunnen betekenen. Hij mocht overal mee naartoe.

Hij was erbij toen we in 2017 naar een Indië Herdenking in Den Haag gingen. Tijdens de plechtigheid kreeg hij veel aandacht van aanwezigen omdat hij zo lief was en er zo bijzonder uitzag met zijn blauwe en bruine oog. Blaze mocht bij ons in de lobby zaten toen wij in een hotel nog wat gingen drinken en hij heeft tijdens het etentje daarna netjes onder de tafel gelegen.

Er zijn heel weinig foto’s van mij met de honden. Deze heb ik zelf gemaakt.

Hier kan je zien dat Blaze bij de familie hoorde.

Zojuist kreeg ik een berichtje van Carla, Ze vertelde dat Blaze rustig ingeslapen is. Carla gaat op zoek naar een urn in de vorm van een rots. Omdat hij dat voor iedereen geweest is. Nee, ik ga niet zeggen dat hij moge rusten in vrede. Welnee, laat hem maar lekker donderjagen met BAM.