Alweer een leuk spelletje op mijn telefoon gevonden. Dt komt me goed van pas nu het voetbalseizoen is begonnen. Natuurlijk, ik kan boven gaan zitten met een boek, maar dan hoor ik nog steeds de verwensingen richting de tegenstander en de scheidsrechter. Die daar echt niks van mee zullen krijgen, maar goed. Niet goed, maar wat kan ik daar aan doen?

Daarnaast zit ik toch het liefst on de buurt van mijn hondenkinderen. Daarom wil ik geen noise cancelling hoofdtelefoon op, want dan ligt de focus op mooie muziek, een spannende film of serie of een fijn boek. Al die dingen gaan niet samen met compleet afgesloten zijn van de omgeving. Dus dan speel ik maar een spelletje op mijn telefoon.

Dat vind ik ontspannend en ik hoor het ook nog als mij gevraagd wordt of ik thee met iets lekkers lust. Inmiddels speel ik al een paar weken het spelletje Art Puzzle. Dat klinkt als een legpuzzel die gemaakt is van een kunstwerk. Iets met dames van Vermeer, Da Vinci of Picasso. Maar ja, krijg maar eens duizend stukjes op een klein aanraakscherm.

Op het zwart-witte plaatje wordt een tipje van de sluier opgelicht. Maar daar kijk ik nooit naar. Dan vind ik het niet spannend meer. Nee, ik begin met de achtergrond waar steeds meer halve contouren op verschijnen naarmate je vorderingen maakt. Meestal heb ik geen enkel idee wat er uiteindelijk moet verschijnen.

Geen idee hoe lang dit spelletje me bezig gaat houden. In ieder geval speel ik het niet als er sportevenementen plaatsvinden die ik leuk vind. Naar het WK atletiek heb ik met plezier gekeken, het schaatsen gaat ook snel beginnen en ik kijk al uit naar Parijs 2024. Maar eerst een ander toernooi dat in Frankrijk wordt gehouden: rugby.