Overdag voelde ik me er best veilig. Want ik was er met die honden die een hoop lawaai kunnen maken. Dan hoopte ik maar dat ze eventuele criminelen zouden afschrikken. In ieder geval was ik niet eens bang als Ronald naar Delhaize was.

Toch heb ik me een keer niet zo veilig gevoeld. En dat kwam voornamelijk omdat ik teveel enge films heb gezien. In een ver verleden- ik heb er namelijk veel van geleerd. Maar het hielp us niet dat het in dat moerasgebied vol vakantiehuisjes ’s avonds aardedonker was.

Op een nacht kam Apollo naar me toe. Meestal doet hij dat omdat hij moet plassen, dus ik deed de deur van de bijkeuken open. Hij schoot weg. Toen kreeg ik het benauwd. Dus deed ik de deur ogenblikkelijk op slot. Stel je voor dat er iemand binnen zou sluipen?

Vervolgens deed ik alle lichten aan zodat eventuele inbrekers zouden weten dat er iemand thuis was. Daarna vloog ik weer naar de deur. Na een keertje roepen kwam Apollo er aan. Hij moest natuurijk wel even onderzocht worden voordat we samen in bed kropen.

Vreemd genoeg werden Ronald en de meisjes helemaal niet wakker. Uiteindelijk heb ik het maar niet verteld, want dan zou ik toch te horen krijgen dat ik een aansteller ben. Wat ik natuurlijk wel ben. Het is gewoon niks voor mij, zo’n huisje in de natuur- ik zal nooit meer iets anders beweren.