Deze man gaf me prachtige boeken, want zelf las hij ook graag. Hij nam zijn kinderen mee naar een geweldige bibliotheek in Leiden en hij vertelde de mooiste zelfverzonnen verhalen. Het zeen en verzamelen van boeken heb ik trouwens van beide ouders.

Mijn liefde voor muziek heb ik ook van hem. Toen we jong waren was er nog geen Spotify. Papa leende platen van collega’s zodat wij kennis konden maken met verschillende genres. Iedere week nam hij TopPop op met behulp van een bandrecorder. Hadden we altijd de populairste muziek in huis.

Hij hield van klassieke muziek en country. Net als ik. Zonder hem had ik Dolly Parton en Emmylou Hatrtis misschien niet eens gekend. Maar hij kon wel iets dat hij helaas nooit heeft teruggezien in mij: hij kon geweldig goed koken. Hij heeft het Ronald geleerd.

Hij maakte graag foto’s en was dol op kunst. Hij nam ons mee naar musea en het Haagse Zuiderpark waar vroeger iedere zondag toneelstukken werden opgevoerd. Dan zette hij mama af bij oma en nam hij ons mee om iets cultureels te doen.

Hij schilderde zelf trouwens ook niet onverdienstelijk. En als ik aan hem terugdenk, zie ik hem zitten in zijn werkkamer. Daar had hij een grote tekentafel en je struikelde er over de benodigdheden voor zijn tekeningen en schilderijen.

Er hingen kasten waarin hij zijn bezittingen bewaarde en die kasten waren zo volgepropt dat er nog weleens eentje naar beneden kwam zetten. Ook verzamelde hij miniatuur auto’s die hij op een gegeven moment aan Mika gaf. Best wel mooie herinneringen, realiseer ik me.