Ronald en ik verschillen enorm van elkaar. Voornamelijk als het gaat om onze achtergrond, de families waarin we zijn opgegroeid.. Helaas ook wat sommige normen en waarden betreft. Maar het neemt niet weg dat we precies hetzelfde gevoel voor humor hebben, Als je met elkaar kunt lachen, vergeet je makkelijk wat je niet met elkaar gemeen hebt.
We kijken gelijk naar elkaar als we op straat of op de televisie iets zien dat we allebei vreemd of gewoon grappig vinden. We hoeven niet eens wat te zeggen. Dat kan ook niet altijd, want je zal maar in het openbaar geconfronteerd worden met iets raars waar je het liefst keihard om wilt gaan lachen.
Tijdens de herhalingen van Te land, ter zee en in de liucht hebben we meerdere keren hikkend van de lach zitten kijken, Maar met humor had het natuurlijk weinig te maken- het was meer een kwestie van leedvermaak. Sommige situaties herinnerden we ons nog van vroeger en iedere keer bleek het nog net zo lollig te zijn als toen.
Heerlijk als.je samen kan lachen om dezelfde dingen..
Zeker. Maar humor is helaas niet alles.
Samen lachen is heel belangrijk maar er is meer nodig
Absoluut!