Papa was dol op dat busje. Hij liedkussens op maat malen en knutselde een inklapbaar tafeltje. We zijn er een keer mee op vakantie geweest. Nar het Luxemburgse Müllertal. Samen met zijn zus en haar gezin. Daarvan kan ik me alleen nog het ijskoude beekje herinneren. Het is dan ook ongeveer een halve eeuw geleden.
Een busje is natuurlijk erg handig voor een groot gezin. Beter dan de Austin Seven die we daarvoor hadden. Dat daar al die kinderen in pasten! Jaren geleden vroeg ik aan Mika welke auto hij later wilde- een Ferrari of een busje. Hij koos het busje, want dat vond hij beter voor bezoekjes aan IKEA.
Waarschijnlijk omdat we een keer met z’n drietjes en een flink grote aankoop naar huis moesten tijden. Dat was natuurlijk een beetje gevaarlijk en ik snap nog steeds niet dat we niet werden aangehouden toen we in Spijkenisse een politiebus tegenkwamen. Zoiets zal Mika vast niet overkomen.
Binnenkort ga ik zelf maar eens op die Facebookpagina kijken. Dan laat ik een huisgenoot de teksten bij bekende foto’s voorlezen. Overigens herken ik het kruispunt op de foto miet eens. En dat terwijl ik toch meer dan twintig jaar in Leiderdorp heb gewoond. Met heel veel plezier, dus i moet echt snel eens op Facebook gaan speuren.
Wat leuk en zo ouderwets hè, al die oude auto’s en zo rustig op de weg
Toen was er 1 auto per huishouden. Kinderen met een rijbewijs woonden meestal op zichzelf. Wel jammer dat de foto zo onscherp is- we kunnen niet zien wie er achter het stuur zat.