Zojuist heb ik gekeken naar Cruella. Omdat ik het plaatje niet goed kon zien, dacht ik dat het de versie was met Glenn Close. Deze film met stipjeshonden had ik namelijk nog niet gezien. Maar wat het wel bleek te zijn, was een rolprent met de prachtige Emma Stone en Emma Thompspn in de hoofdrollen.

Het is een behoorlijk spannend verhaal over het leven van Cruella DeVil. Een echte aanrader, dus ik vertel er maar niks over. War ik wel kwijt wil , is dat ik de Dalmatiërs in deze film heel eng vond. Toevallig heb ik er ooit eentje gekend de absoluut niet zo schattig was. Integendeel, het was een agressieve rothond.

Die disneyficatue zal de reden zijn dat na de originele telefilm veel Dalmatiërs werden aangeschaft. Omdat die dieren in de film veel knuffeldierachtig werden getekend. Een beetje aan de stevige kant en met hele lieve oogjes. De honden in Cruella zien er zeer onplezierig uit. Daarvoor ren ik niet naar een fokker of het asiel.

Het was een grote schrik toen ik voor het eerst een Winnie-the-Pooh van Disney zag. Dat was en gezellig dommig dikkerdje. Niet de beer die ik kende uit de boeken die we thuis hadden. Geen idee waarom Disney zoiets doet. Er is vast uit onderzoek gebleken dat filmdieren moeten lijken op merchandise van pluche. Want dat verkoopt goed.

=-