Een handvol snoertjes ligt al in de prullenbak. Allemaal behorend bij telefoons die jaren geleden al vervangen zijn. En wat moet ik met de calculator? Het ding is twaalf jaar voor Mika aangeschaft. Dat zal hoogstwaarschijnlijk dit exemplaar niet zijn, want het kind raakte nogal wat kwijt.

De rekenmachine bewaren voor een ander zal wel weinig zin hebben, want in het onderwijs wil men je altijd de nieuwste druk of het laatste model laten kopen. Zelf heb ik geen behoefte aan een calculator. Als het om het beheren van mijn budget gaat, voldoet wat simpel hoofdrekenen. Als het om kortingspercentages gaat, gok ik meestal goed.

Overigens heeft dat rekenen uit de losse pols me eens de toorn vn de verwekker van Ronald opgeleverd. Met wat afronden kwam ik op de proppen met en bepaald getal en ik zei er eerlijk bij dat het ongeveer X zou zijn. Nou, ik had mijn mond moeten houden. Hoe kon ik nou zoets zeggen? Lekker wetenschappelijk!

Waar het nu om ging en hoeveel ik ernaast zat, ben ik allang vergeten. Wel herinner ik me dat ik dacht Wat ben je toch een lul dat je me zo behandelt. Omdat jij wellicht weet welke getallen er achter de pi-komma staan? Hoe dan ook, ik vond het een volkomen misplaatst standje. Wat ben ik blij dat ik van die enge vent af ben.

Wie de rekenmachine kan gebruiken, moet het maar even melden. Zelf heb ik meer dan genoeg aan de calculator op mijn telefoon. Daar maak ik heus weleens gebruik van als er iets verandert aan mijn vaste lasten. Want soms wil ik graag weten hoeveel ik overhou. Kan er nog een jurkje of een paar nieuw oorbellen af?