
Eindelijk is het niet meer aardedonker als ik ’s ochtends naar beneden ga. Toen ik om een uur de wasmachine had aangegeven`et en naar de woonkamer ging om te ontbijten, schrok ik gewoon van het felle zonlicht dat naar binnen kwam. Voor het eerst in 2024 maakte de laagstaande zon alle lampen overbodig.
Snel haalde ik de lepelplant van de salontafel voordat de zonnestralen de plant kwelden. Het leek verdorie wel zomer. Even een leeuwenfilmpje kijken was er niet bij met die zon op het scherm van mijn tablet. Omdat je maar nooit weet of het plotseling zal gaan regenen, maakte ik een goto van de tuin. Die er hopelijk snel mooi bij zal staan.
Uren later kwam Ronald beneden en het eerste wat hij zei was Heb je al gezien dat de magnolia vol zit met knoppen? Helaas niet, nee. Ach, ik zal hem maar op zijn woord geloven. En ik hoop dat op de foto te zen is dat de kans groot is dat aan het begin van het voorjaar, rond de sterfdag van mijn vader, de magnolia weer vol roze bloesem mooi staat te wezen.
Heerlijk vooruitzicht, overal zie je het voorjaar buiten. Als ik ’s ochtends voor werktijd wandel is het ook al licht. Heel fijn.
Jammer dat je er zo weinig van ziet 🙁
Toen ik vanmiddag bij de kapper was geweest vergat ik mijn jas dicht te ritsen en ik had het niet koud. Laten we hopen dat het snel nog warmer wordt!