Toen ik het woord deoxidizer opzocht, las ik dat het direct met je huisdier naar de dierenarts moet als ze zo’n zakje te pakken hebben gehad. Alhoewel het best nuttig is, vraag ik me af of het slim is die dagen te bewaren en te gebruiken. Ze zullen van pas komen als mijn schoeisel natgeregend is.

Maar dan moet ik de schoenen en laarzen wel ergens neerzetten waar Fluffy en Popje er niet bij kunnen. Zal je net zien dat een huisgenoot zich afvraagt waarom een paar schoenen op zo’n rare plek staat en dan denkt mij een plezier te doen door het op het schoenenrek in de hal te plaatsen. Waar de honden af en toe komen.

BAM jatte ooit een mexicano, een lemper en een berliner bol. Blaze kon die ene plak cake op de salontafel niet weerstaan en ik weet nog steeds niet wie er vandoor is gegaan me mijn éclair. Krentenbrood en chocolade eet ik snel op voordat het gepikt wordt. Dat is gevaarlijk voor honden. En ontbijtkok met een suikervervanger durf ik niet eens meer te kopen.

We hebben trouwens wel hortensia’s in de voor- en achtertuin en vorig jaar kocht ik zelfs een kerstster. Dat durf ik omdat ik het idee heb dat ze alleen geïnteresseerd zijn in lekkers dat hun ouders en fr grote broer ook eten. Naar toch gingen de deoxidizers die ik vanochtend uit de verpakkingen met kauwstaafjes haalde meteen de kliko in.