Wat was ik blij dat er weer eens wegwerkzaamheden plaatsvonden. Het fietspad diende opnieuw betegel d te worden. Dus werd de boek afgezet. Er kon niet over het pad gefietst worden en ik kon een paar weken makkelijk oversteken. Dat deed ik trouwens al heel voorzichtig toen ik nog alles kon zien.

Sterker nog, ik stak nooit over met een muziekje in mijn oren. Want blijkbaar zijn dan alle zintuigen wat minder goed. De meeste fietsers doen op dit punt niet alsof ze deelnemen aan de Tour de Farnce. Maar tegenwoordig moet je echt uitkijken voor die fatbikrs. Zelfs niet opgevoerd rijden ze erg hard, maar ze maken nauwelijks geluid.

Als de werkzaamheden afgerond zijn, moet ik bij het oversteken niet alleen naar links en rechts kijken, maar ook achterom. Dat doe ik natuurlijk. Want ik begin er sowieso aan te wennen dat alles wat ik doe, tegenwoordig ,eer tijd kost. Een vuilniszak van de rol scheuren, kaarsen aansteken en mijn gezicht opmaken- minder haast maken is wel zo fijn