Voor mij is het belangrijk dat het goed gaat met Mika. Nu kan je wel zeggen dat iedere moeder zielsveel van har kinderen houdt, maar toevallig weet ik uit ervaring dat dat echt niet waar hoeft te zijn. Maar wat ik trouwens belangrijker vind, is waarom je trots op je kind bent. Omdat het beantwoordt aan al je eisen?

Stiekem hoopte ik dat Mika operazanger zou worden. Maar die wens was onzinnig, want van wie zou hij het talent moeten hebben? Als ik een jarige toezing, loopt de kamer leeg en na klachten van mijn bloedeigen kind playback ik in de kerk. Dus hij mag lekker doen wat hij wil. Vooral als hij het zelf oprecht leuk vindt.

Op het schoolplein moest ik mezelf meerdere keren inhouden om niet te gaan meppen. Er werd me zelfs gevraagd waarom Mika geen klas over mocht slaran. Helemaal gek werd ik van de moeders die steeds zeiden hoe sociaal hun kroost wel niet was. Waarschijnlijk omdat hun rapporten wat tegenvielen en een toekomst als hoogleraar er niet in zat.

Op dat moment, bedoel ik dan. Want er zijn ook laatbloeiers die op ed basisschool nooit op waarde werden geschat en later fluitend een zware opleiding voltooiden. En toevallig heb ik een kind dat goed bezig is om zijn weg in de wereld te vinden. Hij volgt een pad dat bij hem past en hij weet dat het hem gaat lukken.,

Natuurlijk is hij lief en beleefd. En ja, ook sociaal, want hij werd op jonge leeftijd al bedrijfsleider van een kledingwinkel. Een bijzondere werknemer? Hij stelde in het begin geen moeilijke open vragen en nu heeft die collega genoeg zelfvertrouwen om alle werkzaamheden zelfstandig te verrichten.

Karens weet hij zonder al te veel drama de winkel uit te werken en het lukte hem zelfs ervoor te zorgen dat iemand terugkwam op het toilet schoon te maken. Maar ook buiten de winkel stat hij zijn mannetje. Hij zoekt het gevaar niet op, maar zal zijn vrienden altijd helpen. Het is zijn moed waar ik het meest trots op ben.

In een heel nare situatie verdedigde hij mij en dat was de allereerste keer dat iemand voor me in de bres sprong. Dat had nog nooit iemand gedaan omdat iedereen denkt dat ik zelf alles moet oplossen. En ik kan toch zeker wel voor mezelf opkomen? Dat Mika het deed, was omdat hij zag dat het nodig was.

Het is mijn plicht om een kind goed voorbereid de wereld in te sturen zonder hele nachten wakker te liggen. Maar ook dat ik zeker weet dat hij naar me toe komt als het even niet zo lekker loopt. Het welzijn van mijn kind gaat boven alles en ik hoop dat hij zich bij zijn moeder altijd veilig zal voelen,