Tegenwoordig ga ik niet meer naar de disco om te damsen tot ik erbij neerval. De laatste keer zal op een schoolfeest geweest zijn. Achteraf verbaast het me dat de kinderen dat helemaal niet gek vonden. Maar ik denk wel dat niet alle collega’s meededen. Die stonden meestal langs de kant de boel in de gaten te houden.
Dan mochten ze de tasjes van de mensen op de dansvloer vasthouden. Anders gingen de tassen op een hoop en dan dansten de meisjes eromheen. Dat zag je ook in de disco en de eerste keer dat ik het zag, moest ik erom lachen. Het deed me denken aan de oorspronkelijke inwoners van Amerika die rond een vuurtje dansten.
Als ik nu ergens heenga met een tas om de schouder neem ik een tashaak mee, want ik zet mijn mooie tassen echt niet op de grond. Wat vast een beetje raar kijktuit de mond van iemand die met honden in bed ligt. Het is maar goed dat ik de deur niet vak uitga, anders zou ik in de verleiding komen om tashaken te gaan verzamelen.