In een ver verleden spaarde ik witte konijntjes.Kees was een levensechte, de rest was van pilde, porselein, gips, aardewerk en plastic, Daar ben ik maar mee gestopt toen het uit de hand ging lopen. Nu ik eindelijk door heb dat ik lichtelijk verslavingsgevoelig ben, let ik op dat het me niet meer overkomt.

Deze maand heb ik geen oorbellen gekocht terwijl ik mijn oog heb laten vallen op een paar met lapis lazuli. Volgende maand misschien. Gisteren en eergisteren kwamen er leuke spelletjes binnen, maar ik wacht nog even met het aanschaffen van Barricade, Pim Pam Pet en een vlooienspel. Die gaan gewoon op een wensenlijstje.

Toen ik op het punt stond om de speaker in de com van een varken weg te gooien realiseerde ik me dat ik gek ben op varkentjes. Mika en ik gingen vroeger vaak naar de kinderboerderij. Speciaal voor hangbuikzwijntje Ome Joop en het grote varken dat Sanne heette, haalden we eerst appels bij de groeneenman.

Het kleine varkentje kreeg ik van mijn moeder. Het zou geluk brengen. De eerste Babe film heb ik vele keren bekeken. Het Biggenspel kwam gisteren binnen. Ergens heb ik nog een versie die ik ongeveer 35 jaar geleden kocht. Met het IKEA varken slaap ik iedere nacht. Het zou voor de hand liggen om varkentjes te gaan verzamelen, maar dat gebeurt niet.