Waarschijnlijk zijn veel mensen erg blij met de stijgende temperaturen, mar ik ben het al zat. We gaan tamelijk vroeg wandelen met de meisjes om ruim voor het middaguur met bezwete voorhoofden en klotsende oksels huiswaarts te keren. Regen is natuurlijk erger, maar voor ons is een graad of twintig warm genoeg.

En zo zitten we de laatste dagen weer met een gesloten schuifpui in huis. Stiekem verlang ik naar zware velours gordijnen die ieder zonnestraaltje tegenhouden. Maar ja, het grootste deel van het jaar willen we graag genieten van het uitzicht. Dus komen er geen gordijnen. Als het echt te warm wordt, gaan de ventilatoren aan.

Als je de foto ziet, zou je niet denken dat het buiten warm was. Maar er was geen verkoelend briesje en ik heb het idee dat de warmte blijft hangen tussen die ongezellige schuttingen. ’s Avonds blijft de boel ook potdicht vanwege di ellendige muggen. De zomer is nog niet eens begonnen en ik ben nu al aan het klagen.