De Verstokte Verzamelaar 186

inCollage_20210116_111123296

Ronald heeft nog nooit gezegd dat ik net mijn moeder ben. Dt verbaast me niets hoor, want mijn moeder was veel liever dan ik. Maar in sommige opzichten lijk ik wel op mama. Zij kocht namelijk ook graag veel meer dan ze daadwerkelijk nodig had. Wat niet meteen in de keukenkastjes of in de vele kamers verdween, werd op zolder opgeslagen. Daar ging ik regelmatig een kijkje nemen en als ik met volle handen weer beneden kwam, lachte ze fijntjes. Toch wel handig dat ik zoveel gekocht heb, zei ze dan bijna triomfantelijk.

Mijn melamineverzameling is behoorlijk uit de hand gelopen. Het begon met een aantal diepe borden die mijn ouders ooit kochten omdat we een keer hebben gekampeerd met de zus van papa en haar gezin. We hebben nog jarenlang soep gegeten uit die fraai gekleurde borden. Wanneer ik deze borden heb gekregen, kan ik me niet meer herinneren. Wel dat het verzamelen toen hele hard is gegaan, zeker toen ik op een gegeven moment kringloopwinkels ontdekte.

Sinds enkele maanden zijn de kringloopwinkels dicht. Wat mij betreft zijn ze essentieel, maar ik snap natuurlijk wel dat de regering daar anders over denkt. Hoeveel geld ik heb bespaard, wil ik niet eens weten. In ieder geval al heb ik Ronald al heel lang niet meer horen zuchten. Hij werd er een beetje moe van en hij had eigenlijk wel een beetje gelijk. Al was hij een paar maanden geleden heel blij met al dat melamine serviesgoed, want we hadden op 15 augustus een huis vol gasten.

Laatst heb ik hem blij kunnen maken toen ik een zusje aanbood haar te voorzien van melamine spullen als ze straks een eigen huis heeft. Het aanbod werd aangenomen en ik ben nu al bezig met het bedenken wat ze allemaal nodig heeft. Vijftien slacouverts? Het lijkt me heerlijk om haar te voorzien van serviesgoed. Ze houdt van leuke kleurtjes, dus ik kan vast van alles aan haar kwijt. Als ze wil koop ik een Billy voor haar-  maar dan moet ze wel minstens honderd boeken meenemen.

2 gedachten over “De Verstokte Verzamelaar 186

  1. Linda

    Nou zo zie je, het komt altijd van pas…wat fijn dat je dat aan je zus kan geven, plezier voor 2…hoop dat ze er van geniet, van de spulletjes en een eigen stekje..

    Reageren

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *