De Verstokte Verzamelaar 285

Een omnibus is doorgaans een behoorlijk dik boekwerk, maar nog altijd neemt zo’n verzameling minder plaats in beslag dan aparte delen. Die dan wel wat makkelijker in de hand liggen dan een omnibus. In ieder geval koop ik ze graag, zeker als het gaat om kinderboeken. Want die gaan namelijk mee naar het bejaardentehuis. Daar is vast niet veel plaats voor een twintigtal Billy’s.

Inmiddels heb ik behoorlijk veel verzamelde werken. De banden met alle toneelstukken van Shakespeare, werken van de gezusters Brontë en Jane Austen zijn bijna niet te tillen. Maar ja, een verzamelaar wil natuurlijk zoveel mogelijk titels van een favoriet in de kast hebben staan. Op de onderste plank, want dat is de enige die loodzware boeken kan hebben.

2 gedachten over “De Verstokte Verzamelaar 285

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *