De Verstokte Verzamelaar 92

dav

Het is deze keer geen indrukwekkende verzameling, qua aantal tenminste. Maar het is een minimale collectie waar ik heel blij mee ben. Live Aid was een indrukwekkend evenement dat ik helemaal gevolgd heb. Destijds woonde ik in Delft en mijn broertje kwam speciaal voor die dag vol muziek en aangrijpende mini documentaires met de trein naar me toe. We hebben allebei mooie herinneringen aan die dag.

In 1985 had ik nog geen videorecorder en ik stond dan ook bijna te huppelen van geluk toen ik de box met vier DVD’s vond. Het ‘m gelijk gekocht en opnieuw genoten van vele legendarische optredens. Een paar maanden geleden vond ik het boek dat speciaal voor die gelegenheid werd uitgegeven. Dat vond ik zomaar in de kringloopwinkel om de hoek. Voor vijftig cent. Ronald is net zo oud als Charles, maar helaas heeft hij geen herinnering aan Live Aid.

Het boek blader ik af en toe door en ik kijk soms naar een optreden. De pijnlijke documentaires sla ik over- daar kan ik niet meer naar kijken nu ik zelf moeder ben. Misschien komt het er ooit van dat Charles en ik allebei een dag geen moer te doen hebben en dan zouden we best ongeveer een etmaal kunnen besteden aan het bekijken van de bewegende beelden. Hij loopt ook alweer tegen de vijftig en dan kijk je met wat meer plezier naar dingen van vroegâh.

sdr

4 gedachten over “De Verstokte Verzamelaar 92

    1. Pippi Bericht auteur

      Het was een prachtige dag. Althans, dat zei mijn broertje. Want hij had patat gehaald. Er was een snackbar in de straat, dus hij heeft niet veel hoeven missen 🙂

      Reageren
  1. chucky1012

    Dat was zo leuk en geweldig om te zien dan zat men de hele dag voor de televisie.
    Mooie verzameling….

    Xoxo

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Kleine verzameling, een schat aan herinneringen. Leuk dat jij dat ook nog weet. Maar ja, je houdt natuurlijk erg van muziek.
      xoxo

      Reageren

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *