Technisch gezien is het een foto van niks. Maar het verhaal achter de foto geeft me een warm gevoel. Die middag onweerde het verschrikkelijk en daar houdt het kleine meisje niet van. Ze ging blaffen en kwam van de bank af.
Ronald was bezig in de keuken en hij nam Dotje mee naar de deur. Ze moest netjes gaan zitten en hij ging uitgebreid uitleggen wat onweer was. Zei dat ze niet bezorgd hoefde te zijn en dat papa en mama haar altijd zouden beschermen.
Als Dot en ik buiten een ambulance of brandweerwagen met loeiende sirenes tegenkomen, kijkt ze niet op of om. Hoort ze diezelfde geluiden als ze in huis is, dan gaat ze hard blaffen. Hopelijk doet ze dat niet als ze alleen thuis is omdat er dan niemand is om te beschermen.
Tegenwoordig draait ze haar hoofd zelden om als ik een NOTD foto wil maken en misschien is onderstaande foto één van de eerste waarop ze lekker ligt te relaxen terwijl ik met mijn telefoon voor haar gezicht sta te zwaaien.
Gossie….
Inderdaad is onweer niet fijn.
Goed dat je man aan haar had uitgelegd wat het is…..
Hihihi…. dat wil ik zien dat jij met je telefoon staat te zwaaien terwijl Dotje ergens anders naar kijkt en niet op jouw commando luistert
Xoxo
In het begin draaide ze haar hoofd steeds om als ik haar wilde fotograferen. Ze is er nu wel aan gewend. En wat is Ronald lief voor haar, ik vind dat zo fijn om te zien.
Xoxo
Wat een lieve actie van Ronald.
Dotje is zijn meisje. Hij is zo lief voor haar.
Aaach zo ontroerend is dat, hè…vind het een mooie foto, je ziet dat ze een onder onsje hebben.. 🙂
Ik merk dat Ronald steeds meer om Dotje gaat geven. Ze kwam hier omdat ik haar nodig had en nu hoort ze helemaal bij het gezin.
Wat een lieve foto!
Die foto is me zeer dierbaar.
Mooie foto van Ronald en Dot. Kan me voorstellen wat er door je heen gaat als je die 2 samen ziet.
Ik ben heel blij met deze foto, dat snap je wel.