Dotje week 2-19

ptr

Voor Dot was het een rustig weekje. Iedere dag gespeeld in het park en wandelingen gemaakt. Ze moest een paar keer alleen thuis blijven omdat Ronald en ik samen naar de Arbo en het ziekenhuis gingen. Misschien is dat niet nodig dat we samen gaan, maar ik vind het fijn als Ronald meteen zijn verhaal kwijt kan. Bij de Arbo ben ik in de wachtkamer blijven zitten, maar bij de longarts mocht ik mee. Tja, dat zijn wel afspraken waarbij je niet aan moet komen zetten met je hond.

IMG_20190108_144306_393

Na de Arbo afspraak gingen Ronald en ik eerst winkelen en daarna nog even lunchen. Bij de nieuwste vestiging van Burger King in ons dorp. Ga daar nooit heen als je trek hebt. Want het duurt vreselijk lang voordat je je warme hap hebt. Voor Dotje nam ik een papieren kroontje mee, want ze is tenslotte ons prinsesje. Ze vond er geen moer aan, helaas.

IMG_20190110_150103_794

 

Alhoewel er op 11 januari nog steeds idioten zijn die vuurwerk afsteken, gaat het een stuk beter met haar. Eindelijk eet ze weer goed en er hoeft wat minder vaak geblaft te worden. In dit nieuwe jaar lukt het aardig haar stil te krijgen als er weer een onverlaat staat te knallen. Dar gaat met behulp van haar knuffel, een klein varkentje. We zeggen eerst dat ze moet stoppen met blaffen en daarna dat ze haar knuffel moet beschermen. Die knuffel is al kapot, maar we hebben een back-up en ik spaar nu voor die pluche gevallen van Lidl. Daar zitten geen oogjes aan die ze door kan slikken en ze zijn plat, dus makkelijk mee te nemen in haar mond.

Ze lijkt nog aanhankelijker te worden, ligt altijd tegen één van ons aan en laatst lagen Mika en ik gelijktijdig op haar te leunen. Ze vindt dat prima. Als ze alleen thuis is, gaat ze altijd naar boven. Dan kom je terug van het boodschappen doen en dan ligt ze daar nog steeds. Je kunt rustig alle boodschappen opbergen en een wasje doen- pas als iedereen hier weer op de bank hangt, komt ze naar beneden.

9 gedachten over “Dotje week 2-19

  1. chucky1012

    Wat erg dat nog steeds vuurwerk afgestoken word hier in de wijk ook…
    Zo lief dat ze op een veilige plek is als jullie weg zijn.
    Natuurlijk moet jij je man steunen dat is zo belangrijk voor hem….
    Ik ben allang niet meer naar zo een fastfoodketen geweest.
    Maar bij een dichtbij een grote woonmall moet men als men daar wilt gaan lunchen ook eeuwenlang wachten en is de honger vervlogen….
    Ben benieuwd wat jullie geshopt hadden…

    Een fijne avond en knuffel aan Dotje Xoxo

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Bij jullie dus ook nog steeds vuurwerk- gelukkig niet zo vaak en ook wat minder dichtbij. Maar vervelend blijft het. Geen idee wat Dotje doet als we er niet zijn- ik denk dat ze op wen gegeven moment ophoudt met blaffen.
      Ja, ik vind dat ik hem moet steunen. Als is het maar door het bieden van een luisterend oor.
      De volgende keer gaan we weer gewoon naar de Mac, daar zijn ze heel wat sneller. Helaas vindt Ronald het eten daar vies 🙂
      Maandag vertel ik wel wat we gekocht hebben. Niets bijzonders hoor.

      Jullie ook een fijne avond en een dikke knuffel voor Foxy.
      xoxo

      Reageren
  2. Linda

    Aaach zo leuk, d’r kroontje..als je haar een vestje aan doet, als hulphond, dan mag ze vast mee 😉 ja samen is veel prettiger, je gaat tenslotte niet voor je grote teen.

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Ze is mijn hulphond. Nou ja, therapiehond. Als ik door mijn Instagramfoto’s scroll, heb ik het moeilijk. Al die foto’s van BAM. Dan pak ik Dotje weer stevig vast en voel ik het verdriet zakken.

      Reageren
      1. Myrna

        Ik snap dat jullie het nog steeds moeilijk hebben. Het verdriet is zo groot , dat kost tijd. En ik ben heel blij dat Dot in jullie leven is gekomen alsof het zo moest zijn. Jullie hebben haar liefde hard nodig. Zij krijgt op haar beurt de nodige liefde van jullie.

        Reageren
        1. Pippi Bericht auteur

          Jij weet precies hoe het voelt. We zijn blij met elkaar. Het heeft zo moeten zijn. Overigens wil ik geen pup meer- ik ga de rest van mijn leven oude honden uit het asiel halen.

          Reageren

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *