Sinds mijn moeder er niet meer is, sta ik regelmatig met een trillende onderlip in een winkel. Want dan zie ik weer wat staan dat ik eigenlijk voor haar had willen meenemen. Leuke hebbedingetjes uit de kringloopwinkel, in de supermarkt zie ik koekjes om in de thee te dopen en toen ik vanmiddag bij de drogisterij aan het winkelen was, liep ik tegen een grote doos McVitie’s koekjes aan.
Mama heeft in een ver verleden in Engeland gewerkt als au pair. Echt veel heeft ze er ons niet over verteld, wel kon ze melden dat ze daar in de vijftiger jaren al koek en snoep hadden dat veel later naar Nederland kwam. Toen het inmiddels teloorgegane warenhuis Vroom&Dreesmann McVitie’s koekjes ging verkopen, ging ze regelmatig met de bus naar Leiden om terug te komen met een tas vol lekkers.
Dat ging een tijd goed totdat het koekmerk opeens uit de schappen verdween. Vanmiddag vond ik grote dozen met McVitie’s koekjes bij Kruidvat. Natuurlijk moest ik er eentje meenemen. Er zitten namelijk verschillenden soorten in de doos- dus is er altijd wel iets voor mijn huisgenoten en mezelf. Ronald heeft er al wat uitgehaald en ik zit nu ook te tikken met twee koekjes naast mijn toetsenbord.
Wat had ik graag zo’n grote doos voor mama meegenomen. Om van te genieten bij een glas thee. Ze had precies geweten welke koekjes ze vroeger in Engeland at en welke ze graag haalde bij V&D. Ronald, Mika en ik zullen niet lang met deze koekjes doen. De doos zal ik bewaren omdat ik mooie jeugdherinneringen heb aan het merk.
Die herinneringen heb ik dus aan Danish Butter Cookies. Bij ons thuis waren dat de luxe koekjes.
Die waren ook zo lekker. Die kocht mijn moeder ook hoor. Wij aten gewoon graag koekjes 🙂
Aaach dat je dat nou tegenkomt…genieten van heerlijke koekjes en herinneringen.
Meteen moest ik aan mijn moeder denken…. Ze was blij geweest met deze koekjesdoos. Ze zijn trouwens erg lekker.
Ja! Ik was ze vergeten, maar ik herken ze gelijk! Veel herinneringen van ons zijn gelieerd aan eten hè…
We zijn tenslotte Indo’s!
Zo is het helemaal!