Apollo heeft zo’n mooie en vooral rustige uitstraling dat hij makkelijk vrienden maakt. Mensenvrienden welteverstaan, want het gezelschap van andere honden zoekt hij niet op. Waarom zou hij- thuis heeft hij twee zusjes met wie hij kan spelen als hij daar zin in heeft. Maar als we samen wandelen wordt er vaak naar hem gekeken en ik krijg ook vaak vriendelijke opmerkingen .
Vanochtend was het weer raak. We liepen langs een vrachtwagen die net werd gelost- er kwamen heel veel broden uit. De chauffeur liep meteen op Apollo af. Hij aaide hem en vroeg wat voor soort hond Apollo is. Dus ik vertelde dat ik dat niet helemaal zeker wist omdat het een voormalige Spaanse straathond betreft. Meteen vroeg de man of ik even kom wachten, want hij had wat lekkers voor Apollo.
Nadat de supermarkt was voorzien van lekker vers brood dook de man in de cabine van zijn vrachtwagen en kwam al snel naar buiten met twee ingepakte snacks. Hij gaf er eentje aan mij, voor thuis. En vroeg of hij de andere mocht geven. Hij gaf uiteindelijk de helft, in mooie makkelijk te eten stukken. Zo lief! Apollo smulde en dat terwijl een knuffel in feite al genoeg is voor hem.
Wat leuk hè als Apollo aandacht krijgt van mensen.
Iemand die verstand heeft van honden kan zien hoe vriendelijk deze reus is.
Het emotioneert me als ik zie hoe lief mensen op hem reageren. Dit heeft hij zo lang moeten missen.
Wat lief zeg…en dat ie man die snacks in de auto had..
Hij komt tijdens het lossen wel meer honden tegen, zei hij. Hij is een dierenliefhebber.