Meer dan tien jaar geleden gaf ik iedere maand een klein fortuin uit aan melamine spullen uit het buitenland. Dan liet ik voor heel veel geld het mooiste vintage melamine serviesgoed uit Amerika komen. Ook in Engeland was er veel te koop op eBay. Daar heb het peper- en zoutstel op de foto ook vandaan. Wanneer ik het aanschafte, weet ik niet meer en ook  niet wat ik ervoor betaald heb. Wel dat ik inmiddels erg gehecht ben aan dit knaloranje stelletje.

Als Ronald er niet is, kook ik zeer eenvoudig. Aan mijn stamppotten wordt alleen maar wat peper en zout toegevoegd. Nou snap ik best dat alles waarschijnlijk lekkerder is als ik de door Ronald ingekochte specerijen gebruik, maar ik heb gewoonweg niet genoeg verstand van smaken om avontuurlijk te gaan doen met wat er in het keukenkastje ligt. Geen idee wat goed past bij wat ik met veel pijn en moeite gekookt heb.

Ronald koopt nog weleens fancy zoutsoorten in mooie glazen molens, maar ik vul mijn oranje zoutstrooier regelmatig met doodgewoon keukenzout. Dat smaakt ook goed als ik het op een gekookt eitje strooi. Overigens heb ik nog nooit een ander peper- en zoutstel van stevige melamine gevonden. Inmiddels staan alle keukenkastjes propvol met serviesgoed van dat materiaal, maar een tweede set voor de meest gebruikte smaakmakers heb ik niet.

Ja, ergens heb ik nog enkele Mepal strooiers voor peper en zout, maar ik ben nou eenmaal dol op de smaak van grof gemalen peper. En op dit setje. Echt, ik heb niet eens zin om online te speuren naar iets in een andere kleur. Dat is opmerkelijk, want ik ben nogal gek op verzamelen. Maar je weet ooit wat ik tegenkom als ik aan het kringloopwinkelen ben. Zal je net zien dat ik er binnenkort een heleboel zie staan.