Eten&Drinken: Pottertjes

dav

Op het moment dat ik in de supermarkt bijna stikte omdat ik een enorme hoestbui had, viel mijn oog op een doosje Potter’s, vroeger Potter’s Linea geheten. Het doosje dropjes heb ik direct gekocht en thuis ben ik gelijk op gaan zoeken wat linea nou eigenlijk betekent. Verder dan La Linea, het briljant getekende mopperende mannetje, kwam ik niet. Wel las ik hele verhandelingen over het Pottertje.

Men heeft het nauwelijks over de blijkbaar verbeterde formule, wel over het feit dat die dingen tegenwoordig keihard zijn. Dat was mij ook opgevallen. Ook schijnen de dropjes een tijdje niet in de winkels te hebben gelegen. Daar waren veel consumenten vreselijk boos over. Het is wel goedgekomen, maar niet voordat er een tijdje ronde Pottertjes werden verkocht omdat de machine die de kleine kussenvormige hoestdropjes produceerde kaduuk was.

Een ware Pottertjessoap dus. Waar ik helemaal niets van meegekregen heb, want ik was die pittige dropjes jaren uit het oog verloren. Het blijkt dat er ware Pottertjesverslaafden zijn die de doosjes bijna per gros kochten omdat ze bang waren dat de fabriek in de fik zou vliegen of over de kop zou gaan. Misschien word ik ook wel zo, want ik merk dat het nare hoestje rap verdwijnt als ik een Pottertje in mijn mik gooi.

Volgens de tekst op de binnenkant van het deksel bestaat Potter’s Original al meer dan tachtig jaar. Vreemd genoeg heb ik nog nooit imitaties gezien en dat is wel vreemd, want de droppastilles zijn dus al bijna een eeuw lang behoorlijk succesvol. Morgen ga ik een paar doosjes halen, want ze zijn perfect om mee te nemen in een toch al overvolle schoudertas. Ze helpen trouwens beter dan die suikerbommen die zacht worden in de wikkels en vast gaan kleven aan de mooie voering.

4 gedachten over “Eten&Drinken: Pottertjes

Laat een reactie achter op Pearl Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *