Eten&Drinken: Tompoucen

dav

Mijn moeder was verzot op gebakjes. Ze at ze dan het liefst heel regelmatig. Daar wilde ze van af. Gelukkig herinnerde ze zich het oliebollenverhaal van één van haar broers. Die at zich ooit ongans aan die decemberlekkernij en kon toen geen oliebol meer zien. Dat wilde mama ook wel. Ze kocht zeven tasjes bij de bakker en peuzelde ze op. Het heeft helaas niet geholpen.

Later deed ik hetzelfde met zes broodjes kroket en ik lust ze nog steeds. Een zekere vraatzucht zit in de familie, denk ik. Pas na bijna vijfduizend nagellakjes was het heilige verzamelvuur gedoofd en ik heb al heel lang geen LBD gekocht. Naar kringloopwinkels ben ik al maanden niet geweest en vreemd genoeg vind ik dat helemaal niet zo erg.

Soms verkopen ze bij de supermarkt tompoucen die ze betrekken van de banketbakker. Deze zijn het allerlekkerst- andere lust ik niet. Wat mij betreft mogen ze e streep slagroom weglaten en op dat mierzoete roze spul ben ik ook niet zo gek. Maar gekookte room tussen twee lagen bladerdeeg- ik dacht dat ik er nooit genoeg van zou krijgen.

Vrijdag kocht ik er vier, maar Mika en Valleney wilden liever iets anders. Dus heb ik twee avonden achtereen een flinke tompouce weg zitten werken. Die tweede ging helemaal niet zo snel. Nu heb ik het gevoel dat ik ze voorlopig niet meer ga kopen. Daar ga ik me aan houden, want stel je voor dat ik door ze vaak te eten veel beter tegen die flinke hap zoetigheid kan!

6 gedachten over “Eten&Drinken: Tompoucen

  1. Linda

    Het schijnt idd lekkerder te zijn, van een echte bakker, die room…en weg gooien blijft zonde, hė, dan jezelf maar verwennen 🙂

    Reageren
  2. Saskia

    Herkenbaar! Ik ben verslaafd aan tompoucen, inclusief de slagroom…. de suikerlaag verwijder ik chirurgisch…. heerlijk!!!!

    Reageren

Laat een reactie achter op Pippi Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *