Heel vroeger was jarig zijn niet alleen leuk vanwege de cadeautjes en het verjaardagsfeestje. Iedere keer vond ik het zo fijn dat ik dan mocht kiezen wat we die avond zouden gaan eten. Maar ik kan me werkelijk niet herinneren wat ik dan uitkoos. Het zal wel friet geweest zijn, want daar heb ik altijd van gehouden. Destijds kon je geen pizza’s en sushi bestellen, we hadden alleen een Chin. Ind. Rest. in het dorp.
Tegenwoordig plaats ik geen bestelling bij Ronald als mijn verjaardag nadert. Hij kookt altijd lekkere dingen en ik weet zeker dat ik ervan ga smullen. Dit jaar ging ik boodschappen doen en ik nam tartaartjes mee. Meer dan strikt noodzakelijk, maar misschien zou Valleney wel met ons mee eten. Ze kwam pas later, dus we hadden er allemaal twee. Als het niet op zou komen, kon het de volgende dag op een broodje.
Het was weer heerlijk. Ronald had aardappelpuree met daarin verse bieslook gemaakt en hij serveerde er groene asperges bij. Plus een heerlijke jus met spekjes. Mijn bord was binnen de kortste keren leeg. En toen deed ik wat mijn moeder vroeger ook deed: ik werkte naar binnen wat Mika niet op had kunnen eten. Mika was verbaasd dat het er nog bij kon. Het was een groot compliment voor de kookkunsten van zijn vader.
Complimenten voor de kok, en ik ben blij dat jij zo hebt genoten
Het was ontzettend lekker. Een echt verjaardagsmaal.
Het ziet er ook erg lekker uit, het water loopt me bijna in de mond…
Terecht- ik zou dit wel vaker kunnen eten. Alle onderdelen vind ik heerlijk, dus de combinatie is geweldig.
Heerlijk zeg en ook nog van Mika hahaha dat zegt idd genoeg!
Hij vond het heel gek, want ik heb meestal meer dan genoeg aan de portie die Ronald opschept. Het eten was dan ook heel lekker.