Lezen&Luisteren: Band Aid

dav

Vorige maand maakte ik nog maar eens een Spotify afspeellijst met kerstmuziek. Onder de noemer Kerstshit. Want de echt mooie kerstige muziek staat op een CD van Kiri te Kanawa, Roberto Alagna en Thomas Hampson. Die CD heb ik op een iPod gezet en die kan ik dus ieder moment draaien. En ja, dat doe ik gerust in de zomer. Als de mussen dood van het dak vallen en de Kerstman lekker ligt te bakken in Madrid en de Nordmanns gewoon in het bos staan, zich niet realiserend dat de man met de bijl er over een paar maanden weer aankomt.

Natuurlijk komen Wham, Mariah Carey en Slade voor op de lijst en er is zelfs plaats voor een echte Hollandse kerstplaat waar onder andere Bonnie St. Claire en Willeke Alberti op meezingen. Dat plaatje staat er gewoon bij. Wat kan het me schelen dat Ronald dan naar de keuken vlucht om daar alvast te beginnen aan het eten. Met de wasemkap aan, want dan hoort hij de muziek niet. Het eerste nummer dat ik op de playlist zet, is natuurlijk de legendarische goede-doel-plaat van Band Aid.

De single is al sinds 1984 in mijn bezit en ik heb de videoclip al tientallen keren gezien. Maar pas gisteren zag ik de making-of documentaire op YouTube. Terwijl ik een beetje aan het rondkijken was, stuitte ik op de beelden en ik heb ademloos zitten kijken. Destijds las ik het Britse muziektijdschrift Smash Hits en ik was dus wel een beetje op de hoogte van het ontstaan van de plaat, maar het ging pas echt leven toen ik al die bewegende beelden zag.

Nog steeds weet ik wie welk fragment zong en ik kan het grootste deel van het koor herkennen. Maar het verhaal van de ontwerper van de hoes kende ik niet en ik heb moeten lachen over de anekdote over de sterren uit de eighties die direct na binnenkomst naar de toiletten van de studio renden. Niet om zich vol te proppen met verdovende drugs, maar om aan de gang te gaan met make-up en haarlak.

Nu ik met eigen zintuigen heb ervaren hoe de bijdragen van de muzikanten tot stand zijn gekomen, heb ik meer bewondering voor al die zangers. Het is me nu ook duidelijk hoe het nummer is ontstaan. Vanuit hevige emoties na het zien van een BBC documentaire kwam de tekst op papier, met behulp van een muzikant en producer werd de melodie bedacht en toen moest er geschaafd worden. Tijdens de opnames en het afmixen. Heel intrigerend.

Het blijft een bijzondere plaat, maar ik luister er alleen naar als het december is. Misschien moet ik het maar op mijn Oud&Fout  afspeellijst zaten, want daar staat heel veel op dat mij ooit heeft geraakt. Veel daarvan werd in de tachtiger jaren gemaakt  en ik realiseer me nu wel dat ik behoorlijk oud ben. Dat ben je als je dol bent op muziek van bijna veertig jaar geleden. Dat is helemaal niet erg en ik ben blij dat ik al bijna zestig jaar op de aarde mag rondlopen.

5 gedachten over “Lezen&Luisteren: Band Aid

  1. Linda

    Blijft altijd een goed nr, wat elk jaar terug komt…was heel indrukwekkend, toen dit werd uitgebracht en zo gaaf, al die artiesten bij elkaar…zie overal die mooie kerstbomen liggen bij de containers..dan denk ik altijd, daar lig je dan omgehakt, voor een paar weken plezier en nu afgedankt…of ben ik nu heel erg 🙂

    Reageren
      1. Pippi Bericht auteur

        Dan mis je die heerlijke geur. Mijn moeder dacht dat ooit op te lossen door een toiletspray met dennengeur te gebruiken. Kwam mijn vader thuis en hij riep meteen “Wie heeft hier zitten kakken?”

        Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Ik ga het nummer gelijk op mijn playlist zetten! En ja, dat is ook zoiets waardoor ik niet zo’n zin heb in een echte boom.Ik vind het moeilijk om te beslissing of we een echte of een nepboom willen. Als we al aan een boom beginnen….

      Reageren

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *