Lezen&Luisteren: Gevangenisbibliotheken

Screenshot Orange Is the New Black

Screenshot Orange Is the New Black

Bibliotheken  heb je in verschillende soorten en maten. Als kind ging ik bijna iedere week met mijn vader naar een prachtige bibliotheek in de Leidse binnenstad. Dat was een waar boekenparadijs- want al dat leesvoer komt nog mooier tot zijn recht in een monumentaal pand. Later mocht ik zelf naar een veel kleinere bibliotheek in het dorp lopen. Toen deze bieb werd wegbezuinigd, trok mijn balletjuf er in. Zo stond ik pirouettes te oefenen op de plek waar ik jaren eerder boeken voor de hele week uitzocht.

Nu ik geen vrijwilliger meer ben op de basisschool weet ik niet meer of de biebbussen nog rijden. Die stonden eenmaal per week op het plein van het dichtstbijzijnde winkelcentrum en dan kwamen de hele dag klassen van alle drie scholen uit de buurt langs. Gelukkig is er wel een bibliotheek in dit dorp. Eentje die qua architectuur flink opvalt en ook nog eens in de prijzen is gevallen. Daar hebben ze niet alleen boeken die je kunt lenen, maar er is een fijne eetgelegenheid en er zijn enkele clubs en stichtingen gevestigd. De bibliotheek is hier werkelijk een ontmoetingsplek voor alle inwoners.

Mini-bibliotheken zie ik hier niet zo veel. Er staat er eentje voor een zorginstelling, maar verder heb ik op mijn lange wandelingen nog geen zelfgetimmerde kastjes vol boeken mogen aanschouwen. Misschien moet ik maar eens aan mijn moeder vragen of zij niet zoiets in haar voortuin wil. Want ik zou het een leuk project vinden en ik heb boeken zat waarmee ik een miniatuur bibliotheek zou kunnen vullen. Wat boeken lezen betreft, ben ik toch een soort missionaris. Het liefst krijg ik iedereen aan het lezen.

Zelf ben ik nog nooit in de gevangenis geweest. Daar ben ik te braaf voor en ik ben er ook nooit op bezoek geweest. Maar op de televisie zie ik dat criminelen zich helemaal scheel lezen. Althans, dat wil men ons doen geloven. Even uit het blote hoofd: in Alcatraz en The Shawshank Redemption spelen karretjes vol boeken en de bibliotheek een mooie rol. Nu schijnt het dat hedendaagse boeven gewoon een fancy televisietoestel in hun cel hebben, dus misschien heb ik wel een totaal verkeerd beeld van de rol van boeken in het leven van gedetineerden.

Het heeft wel wat: mensen die op het verkeerde pad zijn geraakt en die zichzelf bezighouden met het lezen van boeken. Uit een ver verleden kan ik me nog herinneren dat er een serie was waarin de hoofdpersoon in de gevangenis rechten had gestudeerd. Dat doen ze niet in Litchfield, waar Orange Is the New Black gesitueerd is. Maar er wordt blijkbaar veel gelezen, want de gevangenisbibliotheek is niet alleen de plek voor gestolen kussen. Toen biebbeheerder Poussey Washington omkwam tijdens een vreedzaam protest werd er ter nagedachtenis een nieuwe bibliotheek ingericht.

De als Jenga toren opgestapelde boeken zijn natuurlijk niet echt handig voor thuis. Zeker niet als je een voorkeur hebt voor lompe honden. Maar die aan elastische touwen opgehangen boeken leken me wel wat. Het nodigt tot doorbladeren. Want die boeken zijn letterlijk en figuurlijk in your face. Stel je nou toch eens voor dat mijn huisgenoten eerst hun hoofd stoten tegen een boek, het vervolgens gaan doorbladeren en het dan ook nog eens uitlezen. Dat gaat natuurlijk nooit gebeuren. Zoiets zie je alleen maar op de televisie.

2 gedachten over “Lezen&Luisteren: Gevangenisbibliotheken

  1. Linda

    Denk idd niet dat ze erdoor gaan lezen, hooguit als boksbal gebruiken hahahaha maar je missie is goed..misschien bij je moeder zo’n kastje, zou wel leuk zijn.

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Ik denk eigenlijk dat mijn moeder niet zit te wachten op mensen in de voortuin. Maar ik zal het er met haar over hebben.

      Reageren

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *