Laatst keek ik wat rond op Spotify en toen zag ik dat ze er ook luisterboeken hadden. Van Gouden Boekjes nog wel. Natuurlijk heb ik ze meteen gedownload. Het leek me wel wat om in bed naar die leuke verhaaltjes te luisteren.
Maar wat bleek nou: Gouden Boekjes zijn prentenboeken. Ja, er zit behoorlijk veel tekst bij, maar de illustraties zijn ontzettend belangrijk. Het maakt niet zoveel uit als je een oude favoriet beluistert, maar bij een onbekend luisterverhaal miste ik de plaatjes.
Het is dan ook absoluut geen vervanging voor een voorlezer met het boek bij de hand. Voorlezen is niet de tekst opdreunen. Tussendoor de tekeningen bekijken en daar wat aandacht aan besteden is ook deel van het voorlezen.
Uiteindelijk heb ik de download maar verwijderd. Als ik ooit oma word zal ik niemand afschepen met luisterversies van prentenboeken. Mika heb ik boeken voorgelezen die summier geïllustreerd waren en dat heeft hij zo fijn gevonden dat ik graag hetzelfde doe voor de volgende generatie.
Ja kan me dat heel goed voorstellen, er horen mooie plaatjes bij.
Zonde toch van die luisterboeken. Ze zijn er allemaal af hoor.