Lezen&Luisteren: Horror

Halverwege dit boek vroeg ik me af of ik J.D. Barker de schuld moest geven van het horrotgehalte. Tot ik me realiseerde dat James Patterson ook deels verantwoordelijk was voor het verhaal van de Netflixserie Zoo. Dat begon leuk, maar het werd steeds enger en grimmiger. Volgens mij heb ik het einde niet eens gezien.

Het duurde even voordat im doorkreeg dat Death of the Black Window gewoon horror was. Criminelen kunnen rare dingen doen, maar de missen in dit boek waren wel heel ongeloofwaardig. Langg kon ik nog doorleen tot de gruwelijkheden wel erg plastisch werden beschreven. Opeens was ik extra blij dat Apollo en ik in dezelfde kamer slapen.

Die Patterson heeft boeken geschreven die ik met veel plezier`heb gelezen. Zoals de serie over vier vriendinnen, de Women’s Murder Club. Dat zijn best tamme verhaaltjes waarvan ze een televisieserie met afleveringen van kaap drie kwartier kunnen maken. Dus ik denk dat ik de rest vn de Patterson boeken maar links laat liggen.

Lezen doe ik voor de lol.Of om er iets van te leren. Maar niet om er bang van te worden. Het is best fijn om op je netvlies te zien wat je leest, maar dat geldt niet voor dit boek. En had me nog zoveel voorgesteld vn die zwarte weduwe.

Een gedachte over “Lezen&Luisteren: Horror

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *