James Patterson schrijft zoveel boeken dat je zijn output bijna niet bij kunt houden. Maar hij maakt volgens mij gebruik van medeschrijvers die nog niet erg bekend zijn. Zij mogen zijn plots dan uitwerken of zo. Maar dat is natuurlijk niet het geval met Run Rose Run. Dat verhaal komt vast uit de pen van de andere naam op de cover van het boek.

Als dat Dolly Parton is, weet je al dat het gaat over country muziek. Zo ook Run Rose Run. Het is een rage-to-riches plot en al snel weet een geoefend lezer al met wie de hoofdpersoon gaat eindigen. En die lieve peetmoeder moet Dolly zelf wel zijn. Al is het al omdat Ruthanna ook miljoenen boeken uitdeelt aan kinderen die geen geld hebben om naar een boekhandel te gaan.

Goed, voor het verhaal hoef je dit boek niet te lezen. Dat is een beetje truttig- al wordt op het laatst wel wat akeligs verteld over de hoofdpersoon, getalenteerde AnnieLee. Het leuke van dit boek is dat het gelijktijdig is uitgekomen met een Dolly Parton album met dezelfde naam als het boek. Ieder liedje in het boek staat op de CD en achterin het boek staan de songteksten.

In de Harry Hole boeken van Jo Nesbø wordt verteld van welke muziek de morsige politieman houdt en ik lees zijn boeken dan ook terwijl ik naar het werk van Violent Femmes luister. Ooit las ik een boek van Escober, maar het ook Esther Verhoef geweest zijn, waarin een playlist afgedrukt was. Anna Enquist schreef een boek over het instuderen van de Goldberg Variaties van Bach en je kunt het niet lezen zonder dat je luistert naar de uitvoeringen van Maria Tipo en Glenn Gould. Lezen en luisteren gaan vaak erg goed samen. Behalve als de muziek zo mooi is dat je wegdroomt en de draad van het verhaal kwijtraakt.