Lezen&Luisteren: Mijn eerste boekje

dav

Helemaal zeker weet ik het niet hoor. Maar dit boekje dat je bijeen kon sparen met punten van Nutricia was er één uit een serie die ik me nog goed kan herinneren. Ze schijnen in het begin van de zestiger jaren uitgegeven te zijn en ik ben van 1961. Nu zullen mijn ouders vast meerdere kinderboeken in huis hebben gehaald voordat ik zelfs maar was geboren, maar de Nutricia boekjes zijn in mijn geheugen blijven hangen.

Mama zal ze vast hebben voorgelezen. Mijn vader vond het leuker om zelf verhaaltjes te verzinnen. Maar ik geloof dat ik de boekjes zelf las, ver voordat ik op mijn zevende leerde lezen. Na al dat voorlezen wist je toch al hoe het verhaal ging en anders verzon je zelf wel wat. Want dat gaat makkelijk als er zulke snoezige plaatjes in het boek staan. Alhoewel- een blauw knuffelkonijn met een kindergezichtje is toch eigenlijk wel een beetje eng.

Het is wel een aardig verhaal. Het gaat over een pop die maar op de plank van de speelgoedwinkel blijft liggen en besluit er dan maar vandoor te gaan. Wiesje Wollepop wordt gevonden door een meisje dat haar meeneemt naar school. Als de vakantie aanbreekt mag de pop mee naar huis. Geen spannende avonturen en ook geen moralistisch werkje. Heel onschuldig vermaak voor jonge kinderen dus.

Dit boekje schijnt geschreven en geïllustreerd te zijn door de Australische Yvonne Perrin. Op Goodreads heb ik nog meer boeken van haar gezien. Alhoewel het er allemaal leuk uitziet, ga ik geen boeken van haar sparen. Deze komt bij RataPlan vandaan en als ik nog een paar goedkope Nutricia uitgaven zie, gaan ze misschien mee naar huis. Maar alleen als ze er nog mooi uitzien.

4 gedachten over “Lezen&Luisteren: Mijn eerste boekje

Laat een reactie achter op Pippi Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *