Er is weinig waar ik zo van geniet als samen met Ronald en de honden wandelen. In een recreatiegebied waar het vaak lekker rustig is. Dan kunnen Ronald en ik ook nog eens op de natuur letten. Dat is namelijk weer iets dat we allebei leuk vinden. We kijken om ons heen en zien dan planten groeien die we zelf ook wel in de tuin zouden willen hebben.
Vandaag viel zijn oog op de grote lisdodde, een plant die ik graag in een vaas zou willen tentoonstellen. We vragen ons altijd af of wat we zoal langs het wandel- en fietspad aantreffen. Vaak hebben we het idee dat bepaalde planten ook in onze borders te zien zijn, soms hebben we werkelijk geen idee.
Zojuist vond ik dit boekje, Natuurgids voor kids. Het stond gewoon in de boekenkast in de woonkamer. Ontdek de vogels en bloemen om je heen– dat zullen we toch eens gaan doen. Het is fijn als je weet wat er langs de weg groeit. Daarom gaat dit boekje mee in de nieuwe hondenuitlaattas, de Gucci die Valleney niet hoefde.
Maar eerst ga ik ermee de achtertuin in. Want je behoort toch wel te weten wat daar staat. Van eentje weet ik het heel zeker: wij hebben altijd brandnetels in de tuin. Tijdens het wandelen komen we ook vogels tegen en het lijkt me geweldig als ik de meest voorkomende leer kennen. Ook goed voor oude mensen, dit nuttige boekje.
Zo leuk om er nog eens wat uit te leren 😉
Aparte naam.
Xoxo
Je bent nooit te oud om teleren toch?
xoxo
Wat fijn dat iedereen zo kan genieten van de wandelingen in het natuur gebied. Kom je helemaal tot rust hè.
Zeker. We praten dan gezellig over van alles. En genieten van de hondjes die het ook naar hun zin hebben.
Altijd handig, zo’n boekje…er is zoveel moois te zien en zelf onkruid kan heel mooi zijn.
Nu ga ik op zoek naar een boekje over veldbloemen. Want erg veel staat niet in dit boek. Ja, onkruid hoeft niet lelijk te zijn.