Er was een tijd dat er regelmatig zulke stapels in de werkkamer stonden. Toen ik ng regelmatig naar Boekenfestijnen ging en iedere keer terugkeerde met tientallen papieren boeken. Die moest ik dan weer ergens stallen en dat vond ik altijd een heerlijke klus. Totdat de boel me een beetje boven het hoofd ging groeien en ik niet meer iedere titel binnen een halve minuut wist te vinden.
De boeken op de foto zijn allemaal kinderboeken die meer dan twintig jaar in Mika’s kamer hebben gestaan. Alles moest verdwijnen, maar vreemd genoeg heeft hij er eentje uitgeplukt die hij misschien wil gaan herlezen. Dat zei hij tenminste, maar ik moet het nog zien. Net zoals ik pas echt geloof dat IKEA de bestelling levert als ik alles in huis zie staan.
Dan begint het pas. Zal ik me de moeder van alles klussen op de hals halen door alle boeken nu eens netjes gerangschikt in de kasten te zetten? Prentenboeken, ik- leer le-zen uitgaven en de rest op leeftijdscategorieën? Alle Disneys, Ladybirds en Kinderboekenweekgeschenken bij elkaar? En moet ik dan de kinderboeken uit de woonkamer naar boven sjouwen? Hier kan ik nog wekenlang over nadenken, maar als drie maal scheepsrecht is, komen de Billy’s morgen.
Wat een hoop, zeg..je hebt ook mensen die sorteren ze op grote of op kleur 🙂
Op kleur sorteren- ik moet er miet aan denken. Genre is soms lastig als ik boeken van dezelfde auteur bij elkaar wil zetten en de boeken in verschillende genres onder te brengen. zijn. Ik doe maar wat, denk ik.
Wat een verzameling zeg. En dit zal nog niet eens alles zijn hè
Nee, ik heb er een hele kluif aan. Maar ik vind het wel leuk om te zien wat ik heb. Inmiddels heb ik bedacht dat ik de kerstboeken apart zet, net als de Engelstalige. Veder mag ik nog heel hard nadenken.