Lezen&Luisteren: Toon Tellegen

2018-06-14 10.31.31

Vroeger wilde Mika iedere dag uren voorgelezen worden. Hij was dol op de dierenverhalen van Toon Tellegen. In dit dikke roze boek staan er een heleboel. Voor het slapengaan las ik er minstens drie voor, want de verhalen zijn kort. En mooi dat ze zijn! Geen zoetsappig gedoe over dieren inclusief moraal en goede afloop. Nee, in de boeken van Toon Tellegen hebben de dieren allerlei menselijke eigenschappen, maar zijn ze vooral heel filosofisch zonder dat het er dik op ligt. Er valt ook wat magisch realisme in te ontdekken, want olifanten die in bomen klimmen zien we niet dagelijks.

Dierenverhalen die verre van kinderachtig zijn. Dieren waarin je de goede en slechte kanten van familie en vrienden herkent. Verhalen die in twee bladzijden een stukje van de dag of nacht van inmiddels goede vrienden lieten zien. Geen idee wat andere kinderen ervan vinden, maar Mika hield van de eekhoorn, de mier en al hun vrienden. Het was een plezier om al die verhalen voor te lezen. Toen mijn moeder alleen maar boeken van Toon Tellegen op haar verlanglijstje had, besloten we gezamenlijk zoveel mogelijk te kopen. Helaas is ze niet aan het lezen van alles toegekomen, maar wat was mama er blij mee.

Daarom wist ik gelijk dat ik een verhaal van Toon Tellegen voor zou lezen op de afscheidsdienst. Maar wat? Toevallig vond ik twee titels bij de kringloopwinkel om de hoek. Die kocht ik voor mama en de dubbele was voor één van mijn zusjes. Jammer genoeg heb ik de boekjes niet meer aan mama kunnen geven en daarom gaf ik twee zusjes dezelfde titel en nam ik het andere boekje door. Al snel had ik iets gevonden. Heel kort gezegd: het ging over gelukkig zijn, maar ook over de vraag wat geluk nu werkelijk is.

Geen verhaal waarvan de aanwezigen zouden denken dat het helemaal over mijn moeder ging. Het ging over allerlei emoties en gelukkig zijn was daar eentje van. En mijn zusjes vonden bij toeval- als je daarin gelooft natuurlijk- verhalen die zij toepasselijk vonden. En dat waren ze ook. Tijdens het samenzijn na het definitieve afscheid kregen we veel opmerkingen over wat we voorgelezen hadden en de leukste was van een mij onbekende vrouw. Zij vertelde dat ze thuis ook boeken van mama’s favoriete schrijver had en dat ze die snel zou gaan herlezen. Het zou toch mooi zijn als we op die manier ons steentje aan de strijd tegen ontlezing bijdragen.

6 gedachten over “Lezen&Luisteren: Toon Tellegen

  1. Linda

    Nou je hebt de mensen in ieder geval aan het denken gezet..niet iedereen begrijpt de inhoud van bepaalde verhalen..zo leuk dat Mika ervan hield, maar denk ook dat als je kinderen vroeg voorleest, ze dat ook heerlijk vinden..voorlezen is ook een kunst, vind ik..moet je echt oefenen, net als zingen..ik moest altijd gapen, met voorlezen 😉

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Had ik maar geoefend met die psalmen en gezangen die afgelopen vrijdag langskwamen. We dachten allemaal dat we die makkelijk mee zouden kunnen zingen, maar dat viel vies tegen. Wat moesten we gigantisch de hoogte in! Daar had ik op moeten oefenen!

      Reageren
      1. Linda

        Dat is zo ie zo heel moeilijk, psalmen en gezangen..en dan heb je ook kerken waar ze ze heel langzaam zingen 🙂

        Reageren
        1. Pippi Bericht auteur

          Mijn moeder en ik zijn een keer in zo’n kerk terechtgekomen. Vreselijk- alles duurde twee keer zo lang. En die dominee liet duidelijk merken dat hij de hervormde kerk niets vond. Zo arrogant!

          Reageren

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *