Van 24 tot en met 30 januari is het de Week van de Leesclub. Dat wist ik helemaal niet, maar gelukkig stond het in de krant. Dus ben ik maar weer eens na ga denken over leesclubs. Waar ik nog nooit van mijn leven lid van ben geweest. En dat terwijl het altijd leuk is om met anderen van gedachten te wisselen over een boek.

Vroeger, toen ik veel op een forum kwam waardoor ik een groep boekenlezers heb leren kennen, is het er niet van gekomen. We lazen allemaal graag chicklit en daar praatten we ook over als we elkaar ontmoetten. Maar over de regels voor een leesclub konden we het niet eens worden. Voor niet over de frequentie van de samenkomsten en de lokatie.

Tegenwoordig zou dat het grootste probleem niet zijn. Want hoogstwaarschijnlijk hebben we allemaal een computer en kunnen we op die manier met elkaar communiceren. Met beeld en geluid nog wel. Maar ja, uiteindelijk zou ik graag aan een grote tafel zitten. Uitgelezen boeken voor de neus en tijdens het kletsen, hoe gestructureerd ook, iets lekkers eten en drinken.

Tja dan krijg je dat gezeur weer over wanneer en waar. Inmiddels lees ik zelden chicklit omdat ik er er opeens aan erger dat de hoofdpersonen zo belachelijk veel geld verdienen terwijl ze meer bezig zijn met hun liefdesleven dan met hun werk. Daarbij moet je dan wel een leesclub vinden met mensen die graag verscheidene genres lezen.

Op senia.nl gaat het over leesclubs. Er worden tips gegeven en je kunt ook kijken wat voor leesclubs er in je omgeving zijn. Je kunt ook nog eens op genre zoeken. Mijn favoriet staat er helaas niet bij: kinderboeken die ook nog leuk zijn voor volwassenen. Klassiekers die je kunt voorlezen dus. Daar zitten ook sprookjesboeken bij. Dus voorlopig heb ik een leesclub met mezelf als enige lid.