Als de wekker om half zeven gaat, is het buiten nog donker. Ongeveer een uur later begint het alweer wat lichter te worden. Maar over een paar maanden lopen we in het aardedonker= ;s ochtends, ’s middags en voor we gaan slapen. Het vervelende daarvan is dat we niet altijd zien waar we lopen. Voor je het weet stappen we in de viezigheid.
Tegenwoordig is de straatverlichting nog aan als we het huis verlaten. Straks is dat niet meer voldoende. Ieder jaar denk ik dat het na de kortste dag steeds wat eerder licht wordt, maar dat is natuurlijk niet zo. Van mij mag het snel lente worden. Dat zeg ik nu, maar als het volgend jaar weer zo heet wordt, krijg ik vast spijt van deze wens.
Hahahaha maar is toch ook niet normaal, dit verschil…merk het ook ’s morgens, moet zo goed opletten waar ik loop, zeker als het geregend heeft…vind dat zo goor.
Het is niet voor niks dat het voorjaar mijn favoriete seizoen is.