Op weg (14)

dav

Enkele keren per week is dit mijn uitzicht als ik uit de auto stap. Op deze parkeerplaats halen we de honden uit de auto om ongeveer drie kwartier te gaan wandelen. Apollo kiest één van de boomstammen uit om er zijn blaas tegen te legen. Zijn plasrecord is 55 seconden. Als we naar dit recreatiegebied gaan wil hij zo graag weg dat hij helemaal vergeet buiten de carport een plas te doen.

Als het (mot)regent is hier geen hond te bekennen, als de zon schijnt struikel je over de wandelaars. Helaas vaak samen met opdringerige loslopers. Toch hebben we van de honden minder last dan van de mensen. Want Fluffy schiet dan nog weleens in de stress. Inmiddels zijn we trouwens wel prettige wandelaars met dito hondjes tegengekomen hoor. Die hun honden gewoon even aanlijnen als ze zien dat wij geen loslopers hebben. Of nog beter: die hun honden onder appèl hebben. En nog vriendelijk groeten ook.

Het kan wel, maar gisteren hadden we pech. De zon scheen om kwart over acht al lekker, dus dan komt er een en ander uit de woonwijken aanzetten. De eerste grapjas liep tientallen meters voor ons, dus we dachten dat we daar geen last van zouden hebben. Maar opeens bleef hij staan en terwijl zijn hond rondkuierde draaide hij zich om om ons aan te staren. Minutenlang. Toen stonden we tegenover elkaar en schoot zijn hond tussen die onze. Luisteren ho maar, dus moest die man nog alle zeilen bijzetten om zijn hond te pakken te krijgen.

Wij zeggen er inmiddels niets meer van hoor. Laatst kwamen twee mannen met hun loslopers uit een woonwijk en toen schoot een hond naar ons toe. Daar zei Ronald wat van en toen was het bijna hommeles. De forsgebouwde hondeneigenaar begon te schelden. Wij moesten onze honden ook maar loslaten, want het was verdorie een losloopgebied. Eh nee, dat bordje kwam pas later. Heel even kwam de man, hoogstwaarschijnlijk de grofgebekte schrik van de buurt, op ons af. Maar Ronald is niet alleen groot, maar hij was op dat moment ook kalm. Dus de twee, want zijn vriend begon ook stoer te doen, taaiden maar af.

We kwamen ook nog een vrouw tegen met een heel springerig hondje dat grommend op Apollo af liep. Toen Fluffy wegschoot en Popje liet zien dat ze een hyperhondje is, zei ze snel Die hondjes willen niet me je spelen! Dan denken wij direct dat onze hondjes geen zin hebben in een onbeleefd mormel. Of een hap in de pootjes. En dat de vrouw echt wel wist dat haar hond niet speels, maar gewoon irritant was. Maar ja, dat geef je natuurlijk niet toe.

Iets verderop werden we getrakteerd op mensen met twee honden. De ene werd snel aangelijnd, maar de grootste kregen ze niet te pakken. Heel gênant. Dus wat deed de vrouw terwijl de man het ene hondje stevig vasthield? Met een stem bijna zo hoog dat alleen honden ‘m kunnen horen piepte ze overdreven enthousiast Ga maar zwemmen ga maar zwemmen ga maar zwemmen! Dat heeft ze uiteindelijk tientallen keren gegild voordat de hond het water indook. Toen mocht het kleine vriendje ook los en hoefden ze niet bang te zijn voor een confrontatie met drie honden. Die overigens langsliepen zonder te kijken.

Eigenlijk kijken we een beetje uit naar dagen waarop er een bui dreigt, want dan kunnen we rustig wandelen, Dan komen we meestal alleen mensen tegen die hun hond goed opgevoed hebben en het dier belonen met een lange wandeling. De rest doet dan waarschijnlijk een plas op het grasveldje om de hoek. Zo’n dag hadden we een paar dagen geleden. Niemand te bekennen en dus liep Apollo lekker los, wapperde het staartje van Fluffy fier rechtop en had Popje alle tijd om overal aan te ruiken.

7 gedachten over “Op weg (14)

  1. Linda

    Komen jullie dat soort mensen constant tegen…zit er iets in het leidingwater ofzo, want vind dit wel heel raar gedrag..zulke mensen horen dus geen honden te hebben…

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Soms ergeren we ons aan zulke mensen, af en toe lachen we ze achteraf uit. Rare mensen heb je overal, maar in dit dorp is de concentratie heel hoog 🙂

      Reageren
      1. Myrna

        Ik ken die stomme opmerkingen maar al te goed.
        Is meestal uit schaamte omdat ze hun honden niet onder controle hebben dan slaan ze allerlei wartaal uit.

        Reageren
        1. Pippi Bericht auteur

          Haha, jij weet hoe zulke voorvallen ontstaan. Categorie “Doet-ie-anders-nooit-hoor” Maar dan geven ze toe dat hun hond niet luistert. Als ik Popje loslaat zien we haar het komende half uur niet terug. Achter de geurtjes en misschien wel een konijn aan. Kunnen wij ook proberen haar bij ons te houden. Gaat niet lukken, dus blijft ze aangelijnd.

          Reageren
          1. Pippi Bericht auteur

            Dus dan hou je hem aangelijnd. Maar het lijkt wel alsof veel hondenbezitters dat zielig vinden voor de hond. Of ze vinden het stoer om met een losloper te wandelen. Laten we het houden op het feit dat veel wensen hun eigen hond niet kennen.

Laat een reactie achter op Myrna Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *