Op weg (15)

dav

Toen we de tuindeur openden om met de honden op stat te gaan schrokken we ons rot. Opeens waaiden er folders, lege kartonnen verpakkingen en kranten in onze gezichten. De meisjes werden er vreselijk bang van. Tja, wij hebben een carport die dus niet afgesloten is. Als het hard waait is er altijd wel een idioot die de kliko’s niet stevig tegen elkaar aan gezet heeft. Dan waait er minstens eentje om en dan is het bal.

Ronald zag de omgevallen papierbak en hij heeft het ding rechtop in iemands carport gezet. Wij gingen lekker een uurtje wandelen en we rekenden er een beetje op dat we bij thuiskomst een schone straat zouden zien. Iedereen weet dat we er ’s ochtends op uit gaan en wie zijn rotzooi wil opruimen kan dat in alle rust doen zonder bang te hoeven zijn voor mijn enge man. Natuurlijk liep het anders. De bak was netjes tussen andere bakken gezet, maar de zooi lag er nog steeds.

Kon Ronald de hele carport opruimen. Hij heeft wel al het afval in de kliko van de boosdoener gestopt. Want er zit wel een sticker op met het adres. Op de foto zie je wat er bij onze buurman lag. Zoveel rommel is toch niet onzichtbaar als je snel je kliko neerzet waar ‘ie hoort te staan? Al die zogenaamd brave burgers die niet groot, kaal en getatoeëerd zijn en vooral geen gevaarlijke hond hebben- wat een asociale types zijn het.

4 gedachten over “Op weg (15)

  1. Linda

    Lekker makkelijk hè, zal vanzelf wel verdwijnen denken ze tegenwoordig…nou je hebt een goeie daad voor de natuur gedaan..

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Ik vraag me af of zulke mensen eigenlijk wel nadenken. Ze horen toch te snappen dat die rotzooi uit hun voorheen propvolle bak komt?

      Reageren

Laat een reactie achter op Myrna Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *