Op weg (156)

Van de beplanting bij de rotonde word ik zo lbij. Er is altijd wel iets te zien. In de winter zijn er natuurlijk niet veel kleuren, maar het is geen modderige bende. In het voorjaar staan er gele narcissen die de boel flink opfleuren. Die zijn nu verdwenen en ik ga nu maar eens bijhouden hoe de perken er het hele jaar door bij staan.

Regelmatig zijn de hoveniers aan het werk. Soms in de stromende regen, vorig jaar zomer in de brandende zon. Het zijn heel aardige mensen die hun werk met veel plezier doen. Desgevraagd geven ze ook advies. Zo weet ik nu waarom lavendel hier zo snel dood gaat en heb ik geleerd waar ik op moet letten als ik iets nieuws wil uitproberen.

Maar vooral zorgen ze met hun harde werken voor een mooie omgeving. Dat is trouwens iets waar deze gemeente erg veel aandacht aan besteedt. Nu kom ik uit een mooi dorp, maar er is daar lang niet zoveel groen als hier. Het is jammer dat Spijkenisse meer bekend is door messentrekkerij en niet om de vele parken en de bloembakken .

8 gedachten over “Op weg (156)

  1. Linda

    Zo proberen ze de boel op te fleuren, met al die ellende die er daar is….maar hier word je wel blij van

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Ik werd een keer uitgelachen door een groep jongens toen ze zagen dat ik schrok toen ze de hoek om kwamen lopen. ” Met zo’n hond hoeft u toch niet te schrikken?” zeiden ze terwijl ze naar BAM keken.

      Reageren
        1. Pippi Bericht auteur

          Ik heb een keer een hooligan de stuipen op het lijf gejaagd toen ik wandelde met Dotje en Pebbles 🙂

          Reageren

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *