Op weg (19)

dav

Op de foto zie je al die scholieren met hun fietsen niet. Want ik ga natuurlijk geen wildvreemde kinderen op de kiek zetten. Doordeweeks kom ik vast steeds dezelfde fietsers tegen, maar ik herken ze niet

Wat ik wel herken is dat wachten. Op bijna iedere hoek die Apollo en ik passeren staat minstens één scholier. Wachtend op iemand die naar dezelfde school gaat zodat ze gezellig samen op pad kunnen gaan.

Dat deed ik vroeger ook. Drie jaar lang zat ik op de dependance in mijn woonplaats, daarna moest ik naar het hoofdgebouw in de nabijgelegen grote stad. Al snel wilde ik dat stuk niet meer fietsen en kreeg ik een busabonnement.

De scholieren die ik iedere ochtend tegenkom hoeven geen lange fietstocht te ondernemen. Zij komen waarschijnlijk allemaal uit dit dorp. Vroeger zat Ronald hier ook op school, maar hij woonde wel twee dorpen verderop.

In al die jaren dat hij hier naar school ging is hij hoogstens twee of drie keer met de auto gebracht. Zo ging dat toen. Fietsen is goed voor je en dat doe je ook als het waait, regent of ijzelt.

Hij is altijd sportief geweest en hij had er geen problemen mee. Samen op weg met schoolgenoten vond hij juist gezellig. Het is leuk om te zien en te horen dat veel kinderen samen naar school fietsen. Ze maken soms veel herrie, maar Apollo trekt zich er niets van aan.

2 gedachten over “Op weg (19)

  1. Linda

    Altijd fijn als ze samen kunnen fietsen, veel gezelliger..behalve als je erachter fietst en er langs wil 🙁 als je dan netjes belt, kijken ze eerst om, om vervolgens al slingert voor je wielen te zitten….maar ach, zijn niet allemaal zo braaf, als ik vroeger was hahahahaha

    Reageren

Laat een reactie achter op Linda Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *